نويسنده در نوشتار حاضر سعي كرده است در پنج فصل جنبه‌هاي علمي، فكري و سياسي عالم بزرگوار شيخ بهايي را بررسي و تحليل كند، و در فصل ششم به سوژه‌هايي از زندگي وي اشاره نمايد. به اميد آنكه مطالب اين كتاب براي علاقه‌مندان، سودمند واقع شود و شخصيت اين عالم بزرگوار و نوگرا را به گونه‌اي جامع به مشتاقان فضيلت و معرفت معرفي كند.
حوزه هاي علوم ديني جهان تشيع، همواره از پرتوهاي پرفروغ شخصيتهاي بزرگي برخوردار بودهاند. اينان عمر بابركت خويش را به تهذيب نفس و كرامتهاي اخلاقي گذرانده و به قلههاي رفيع معارف عرفاني رسيده اند. يكي از اين ستارگان فروزان، فقيه وارسته و زاهد، حضرت آيتالله‌العظمي حاج سيد رضا بهاءالديني است كه بيش از نيم قرن به تدريس، پالايش و پرورش انسانهايي آراسته به فضايل و مكارم مشغول بوده است. با توجه به نقش تهذيب نفس و اخلاق الهي در سازندگي جامعه و لزوم توجه افزونتر به حالتهاي معنوي، در اسفند 1375 خورشيدي، به پاس گراميداشت آيت‌الله بهاءالديني اين عارف گرانمايه نخستين اجلاس حوزه و تهذيب، به همت سازمان تبليغات اسلامي و رهنمودهاي بزرگان دين و دانش، برگزار شد. نوشتار حاضر كه در هشت فصل تنظيم شده، فرازهايي از زندگي علمي، آموزشي و حالتهاي عرفاني و اخلاقي اين عالم عامل را بيان مي‌كند. به اميد آنكه مورد توجه علاقمندان قرار گيرد.
قصّه همواره حضوري پيدا و پنهان در زندگي روزمرّه ما داشته و دارد و تاريخ فرهنگ و تمدّن بشري بدون يادكردي از اين مقوله، ناتمام و نابسامان مي نمايد. شايد از همين روست كه اديان الهي و كتب آسماني غالبا پيام خويش را در مايه اي از قصّه و حكايت بيان مي داشته اند و بر تأمّل و عبرت آموزي از سرگذشت پيشينيان بسي تأكيد مي ورزيده اند. در ميان كتب آسماني، قرآن بي شك از اين جهت رهاوردي بزرگ و بي مثال دارد. اصرار قرآن بر قصّه گويي و قصّه خواني هر خواننده اي را به وجد و شگفتي وامي دارد. انسان از خود مي پرسد كه مگر قصّه چيست و چه مي كند كه آفريدگار هستي در آخرين پيام به آفريده خويش اين چنين قصّه مي گويد و او را به تأمّل در قصّه ها فرا مي خواند. در واقع، پاسخ اين پرسش را بايد در مفهوم و معناي «قصّه» در قرآن و «شيوه قصّه نويسي قرآن» جستجو كرد. اين ابهام و ترديد بيشتر از آن روست كه ما با انگاره هاي خويش به سراغ قصّه هاي قرآن رفته ايم و هرگز نپرسيده ايم كه قرآن، خود، از قصّه هاي خويش چه مي گويد. سوگمندانه بايد گفت كه انديشمندان ديني نيز تاكنون در اين باب كمتر سخن گفته اند و اگر پراكنده مطالبي نوشته اند، با زبان امروزين هنر چندان هماهنگ نيست كه هنر پژوهان را به كار آيد. شايد نخستين گام در اين راه تازه را متفكّران عرب، و بويژه مصريان، برداشتند. هر چند اين نهضت به تأليف مقالات و كتابهاي چند در اين حوزه انجاميد، ولي هنوز هم آثار استوار و اصولي كم شمار است. در زبان فارسي شايد نمي توان كتابي را سراغ گرفت كه مستقل و بنيادين به كالبد شكافيِ قصّه هاي قرآني پرداخته باشد. پژوهش حاضر كه به سفارش «مركز پژوهشهاي اسلامي» و به خامه فاضل گرانمايه و اديب فرزانه جناب آقاي سيّد ابوالقاسم حسيني (ژرفا) به رشته تحرير درآمده است، در واقع نويدي است نيكو و سرآغازي است بر يك راه بلند و نه چندان هموار كه اميد است به همّت انديشوران و فرزانگان حوزه و دانشگاه به سلامت به سرآيد.
بَلَغَ العُلي بِكَمالِهِ كَشَفَ الدُّجي بِجَمالِهِ حَسُنَتْ جَميعُ خِصالِهِ صَلُّوا عَلَيْهِ وَ آلِهِ خرّم جهان زنور جمال محمّد است روشن زچشمه هاي كمال محمّد است خدا خواست تا چهره آفرينش را روشن كند «محمّد صلي الله عليه و آله» را آفريد. خدا خواست بر آدميان منّت نهد و تاريخشان را به طراوت بهار مبدل سازد. در «ربيع» محمد مصطفي صلي الله عليه و آله را به جهان بخشيد. خدا خواست آمنه را كرامت بخشد محمد صلي الله عليه و آله را چون دسته گلي در دامنش نهاد. مكّه با فروغ رويش تابان شد. ميلاد محمد صلي الله عليه و آله ديباچه زرين كتاب حقيقت بود و عنوان صحيفه رسالت. «محمد صلي الله عليه و آله» زاده شد تا جهل و جور بميرد ولادتش مرگ شرك و بت پرستي را در پي داشت. قدم به عالم گذاشت تا دنيا را در قدم جلوه هاي ابديت بيفكند و قدوم دوران حيات طيبه را نويد دهد. نوشته حاضر كه حاصل تلاش پژوهشگران گروه كودك و نوجوان مركز پژوهشهاي اسلامي صدا و سيما است جهت استفاده برنامه سازان و مديران محترم رسانه بويژه گروههاي كودك و نوجوان صدا و سيما به مناسبت ميلاد نبي مكرم اسلام و حضرت ختمي مرتبت تهيه و تدوين گرديده است
اكنون كه در آستانه سالگردي ديگر از حادثه غم بار و اسفناك انفجار دفتر نخست وزيري و شهادت مظلومانه اين دو يار فداكار هستيم وظيفه خود مي دانيم تا ضمن گراميداشت ياد و خاطره آن دولتمردان بزرگ و سرافراز، به سهم خود مطالبي را درباره دولت با رويكرد اسلامي، به رشته تحرير درآورده و تقديم نماييم. بر اين اساس و با توجه به مباحث جديدي كه اخيرا زمينه طرح مجدّد و گسترده يافته است، بر آنيم تا در اين نوشتار موجز، سلامي، امام خميني(ره) و رهبر معظم انقلاب، و تعامل دولت و جامعه مدني و مكانيسم هاي تحقّق جامعه مدني در ايران را به بحث گذارده، به سياق ويژه نامه هاي ديگرِ گروه و به منظور تسهيل سوژه يابي براي برنامه سازي، محوريابي نسبتا جامعي از آنها ارائه نماييم. باشد كه در راستاي رسالت مركز پژوهش هاي اسلامي صدا و سيما، گامي مؤثر در زمينه نشر تعاليم ديني و تقويت محتواي برنامه هاي سياسي برداشته باشيم.
از جمله زنان بافضيلتي كه شايستگي تأسي و اقتدا دارد، حضرت خديجه كبرا عليهاالسلام، همسر گرامي پيامبر اعظم صلي الله عليه و آله است. ايشان از زنان بهشتي است كه روايات فراواني از پيامبر و معصومين عليهم السلام درباره فضايل و سجاياي اخلاقي ايشان وارد شده است. حضرت خديجه كبرا عليهاالسلام با نگاهي فراتر از نگاه هاي آن عصر به استقبال پيامبر رفت و نه تنها مال و اعتبار، بلكه روح و جان خود را در راه مصالح ايشان و مكتب او هزينه كرد و رضوان الهي و سعادت اُخروي را براي خود خريد. بي شك، زنان مسلمان با پيروي از خديجه كبرا عليهاالسلام و دختر اطهرش، فاطمه زهرا عليهاالسلام، در خانه و اجتماع مي توانند به قلّه هاي حقيقي كمال و تعالي برسند و راه را بر راهزنان فرهنگي ببندند و پايه گذار خانه هاي سبز باشند.
اين مجموعه تصميم دارد به سير در زندگاني و فضايل نرجس خاتون(س) مادر بزرگوار امام زمان (عج) بپردازد.
نبض باغچه مي تپد و درختان به ميلادي دوباره فرا خوانده مي شوند. زمين، بار سنگين خويش را وامي نهد و آسمان، خورشيد بي دريغش را ارزاني زمين مي كند ... و بهار مي آيد. آري، مي آيد و هميشه ناگهان مي آيد؛ چنان ناگهان كه اگر چشمي حقيقت بين نباشد و گوشي راز نيوش، هيچ گاه زمزمه آمدنش را نمي شنود. از راه مي رسد چون هميشه و ما به پيشبازش مي رويم؛ قرآن به سفره مي آوريم و به استقبالش دعاي تحويل سال مي خوانيم تا بشنويم زمزمه زيباي تحول را... . به پيشبازش مي رويم تا از جشن شادي طبيعت سهمي نصيبمان شود و اگر اهلش باشيم، نصيب جانمان نيز خواهد شد. به پيشبازش مي رويم به اميد آغازي ديگر؛ سالي ديگر و اگر سعادتي رفيق راه باشد، تحولي كه جوهر جانمان را جلايي تازه بخشد. به پيشبازش مي رويم با اميد رحمت بي كران آفريدگار بزرگ و از او مي خواهيم در «سال جديد»، «حال جديدي» نصيبمان سازد و هديه سال جديد را اجابت دعايمان قرار دهد كه: «حَوِّلْ حالَنا اِلي اَحْسَنِ الْحالِ». اميد داريم مجموعه حاضر، برنامه سازان محترم را در تدارك برنامه هاي نوروزي كه بايسته ايام نوروز است، همراهي شايسته باشد. به جاست از پژوهشگر محترم، سركار خانم تشكري و همكارانشان و نيز آقاي حسين بافكار و نويسندگان نشريه هاي «اشارات» و «گلبرگ» سپاس گزاري كنيم كه تدوين اين مجموعه به همت ايشان به انجام رسيد. نوروز را به همه برنامه سازان و مديران محترم رسانه تبريك مي گوييم و اميدواريم از نظرهاي سازنده خويش، ما را بي نصيب نگذارند.
بهاران دامن مي گسترد و چشمها در وسعت سبز دشت، بال گشوده و بر دامن سرخِ گلهاي محمدي كه سرشار از عطر جاودان الهي اند به عبادت مي نشينند. گلبانگ محبت، همراه با نغمه شاد پرندگان در جاي جاي پهنه سبز گيتي، به پژواكي دل انگيز بدل مي شود و گوش جان ها را مي نوازد. آري بهار با هزاران سلامِ زلال قدم بر قلبهايي به وسعت بيكران مي گذارد و با كوله باري از عطوفت و عشق و صفا به سينه فراخ ياران مي نشيند و با قلم سبز يكرنگي به پيشاني صخره ها مي نگارد:يا مقلب القلوب و الابصار، يا مدبر الليل و النهار، يا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الي احسن الحال. مجموعه حاضر، محصول تلاش دوستاني است كه قصد دارند فرصت بهار را با برگ سبزي ناقابل، به مديران رسانه و دست دركاران برنامه سازي تبريك گويند. اميد كه مجموعه حاضر مقبول خاطر ارجمندان رسانه قرار گيرد.
امسال در حالي بيستمين سالگرد پيروزي انقلاب را جشن گرفتيم كه كوله باري از تجربه گرانبهاي مبارزه با دشمنان انقلاب را به همراه داريم. اما... دشمن لجوج كه هنوز از شكست هاي پيشين عبرت نياموخته، همچنان به دنبال نفوذ و رخنه در بناي مستحكم انقلاب است و هر روز راهكاري جديد را به محك مي گذارد. اكنون با پيچيده ترين و خطرناك ترين تهاجم انقلاب ستيزان، يعني ايجاد تفرقه و شكاف بين نيروهاي انقلاب، ايجاد يأس و نااميدي در مردم، تشكيك در اصول و ارزش هاي انقلاب و هجمه به ايمان و اعتقاد الهي و در يك كلمه تهاجم عظيم فرهنگي، رو به روييم. هشدارهاي مكرر چند ساله و پيام جامع و مفصل رهبر معظم انقلاب در سالگرد پيروزي انقلاب، ناظر بر شرايط ويژه انقلاب در آغاز دهه سوم حيات اين شجره طيبه است. مركز پژوهشهاي اسلامي صدا و سيما تلاش مجدانه در اين راستا را بر خود فريضه مي داند؛ جزوه حاضر گامي كوچك در اين مسير است. به اميد آنكه راهگشاي برنامه سازان و برنامه ريزان صدا و سيما يا دانشگاه عمومي نظام مقدس جمهوري اسلامي قرار گيرد.
