تكنولوژي، پديده انكارناپذير جهان معاصر است. حضور پررنگ آن در كنار انسان‌ها و پيوند تنگاتنگ آن با زندگي آدميان، اين پديده را به عضوي از اعضاي خانواده آدمها تبديل كرده است، چنانكه به تعبير ويليام برت: «امروز تكنولوژي، بخشي از سرنوشت ماست. ما نميتوانيم بدون تكنولوژي زندگي كنيم. تكنولوژي به يك معنا، هستي ماست. آنچه ما به عنوان انسانهاي امروزي هستيم، بعضاً آن چيزي است كه از بركت فن و صناعت هستيم. بنابراين تكنولوژي را نمي‌شود رد كرد.» همچنين از نظر براين مگي: «اگر بخواهيم در دنيايي به زندگي ادامه دهيم كه پل و بيمارستان و جراحي مغز در آن هست، ناچاريم در دنيايي زندگي كنيم كه از تكنولوژي پيشرفته برخوردار است و بنابراين، بايد تكنولوژيك فكر كنيم». از آن سو، دين نيز با پيدايش نخستين انسان‌ها بر روي زمين، اعلان موجوديت كرد و در پهنه زندگي آدميان ـ دست‌كم به عنوان گرايشي فطري مرموز و ناشناخته به آفريدگار هستي و جهاني به جز اين جهان مادي و به ماوراء‌الطبيعه ـ حضوري مؤثر نشان داد، همان‌گونه كه هانس كونگ مي‌گويد: «دين به قدمت خود انسان، در همه دورهها متصدي تسخير ذهن انسان بوده است». تكنولوژي و دست‌آوردهاي آن، اين گرايش فطري و كهن، به همراه مجموعه‌اي از بايستههاي اخلاقي و رفتاريِ برآمده از آن را به چالش گرفته است تا با ادعاي جانشيني از دين، بانگ بي‌نيازي از دست‌آوردهاي ديني را در گوش آدميان به صدا درآورد و انسان‌ها را رها از دين به دامان رنگارنگ خود بنشاند. آدميان فراواني نيز كه قرنها با توسل به ماواء‌الطبيعه به دنبال چيرگي بر طبيعت، درمان بيماريها، رام كردن حيوانات وحشي و ايمن ماندن از آنها، در امان بودن از حوادث و بلاياي طبيعي و دستيابي به دهها خواسته مادي ديگر بودند، همه اين خواستهها را با وجود تكنولوژي، دست‌يافتني ديدند و خود را به بركت تكنولوژي، از سنگلاخ دشواريهاي زندگي بر پرنيان آسايش و آسودگي نشاندند. در نتيجه، به طور طبيعي، دل‌باخته اين عروس خوشپوش شدند و با حضور آن، نيازي به دين و باورهاي اعتقادي، در خود نديدند. از اينجا بود كه با شكل‌گيري بي‌نيازي كاذب نسبت به دين در نهاد آدميان، نداي دين شنيده نشد و جاذبه‌هاي معنوي آن ديده نشد و بشر با تكنولوژي و صنعت، تنها ماند. ديري نپاييد كه بزرگترين منتقدان تكنولوژي، از خاستگاه تكنولوژي (غرب) برخاستند و با نگاهي پر دغدغه به آن، در تحقق وعدههاي دل‌فريب آن، به شدت ترديد كردند و آن را از پاسخگويي به همه نيازهاي بشر ناتوان خواندند و دوباره نياز فطري و روحي به اخلاق و معنويت‌گرايي و دين‌مداري را به انسان‌ها يادآور شدند. حقيقت آن است كه تكنولوژي، خوبيها و آسايشهاي چشم‌گيري به همراه داشته است، اما سر و كارش تنها با نيازهاي مادي و غريزي انسان‌ها بوده و فقط به نيازهاي اين ساحت از وجود انسان‌ها پاسخ گفته است. اين در حالي است كه انسان افزون بر بعد غريزي و مادي، جنبه‌هاي عاطفي، احساسي و معنوي نيز دارد كه تكنولوژيِ سرد و بيروح هرگز نمي‌تواند به اين بخش از نيازهاي آدمي پاسخ دهد. در حقيقت، سرگشتگي، ناآرامي و پريشاني بشر معاصر را ـ در عين برخورداري از بالاترين دست‌آوردهاي تكنولوژيكي ـ در همين نكته بايد جويا شد كه ساحتهاي مهم و گستردهاي از وجود او در ناكامي و نيازمندي غرق بود و تكنولوژي هرگز نتوانست به ساحتهاي وجودي او پاسخ دهد. بنابراين، اگرچه پديده تكنولوژي و دست‌آوردها و در هم تنيدگي آن را با زندگي انسان‌ها نميتوان ناديده گرفت، نياز فطري و ذاتي انسان به دين را نيز نميتوان از ياد برد و از ضرورت حضور آن در زندگي انسان‌ها نميتوان صرف‌نظر كرد. البته بايد گفت توجه به چنين ضرورتي در عصر تكنولوژي، دو چندان است؛ زيرا طبع آسايش‌طلب و لذتجوي انسان‌ها، معمولاً با مشاهده جاذبه‌هاي مادي به ويژه آن‌گاه كه به دست تكنولوژي به اوج دل‌ربايي، گستردگي و گوناگوني برسد، خواستههاي اصيل و نيازهاي فطري و كششهاي معنوي خويش را از ياد ميبرد و تنها عنصر دين مي‌تواند او را در عين توصيه به برآوردن نيازهاي مادي و غريزي خويش، به سوي خواستهها و كششهاي فطري و معنوي رهنمون شود. به تعبير هانس كونگ: ضرورت وجود خدا و در نتيجه، دين، گريز‌ناپذير و مربوط به همه زمانهاست. به عبارت ديگر، ضرورت دين در واقع، در ضرورت، پاسخگويي به پرسشهاي اساسي آدمي نهفته است. به علاوه، در دوره جديد به واسطه رشد علم و تكنولوژي و بروز مسائل و مشكلات پيچيده زندگي، اين ضرورت به نوعي شديدتر هم شده است... .بنابراين، آنچه در بحبوحه جهان تكنولوژيك نياز داريم، فرار از شرايط كنوني از طريق انتخاب يك روش جديد زندگي است. مؤلفه‌هاي اين روش جديد عبارتند از: توسعه نيروهاي جديد براي كنترل ماشين تكنولوژي، توسعه نوعي استقلال جديد و مسئوليت شخصي، توسعه حساسيت و احساس زيبايي‌شناختي، توانايي محبت كردن، امكان راه‌هاي تازه زندگي و همكاري با همديگر و [البته] در اين باره دين اهميت سرنوشت‌سازي دارد... فيزيك‌دان معروف و برنده جايزه نوبل، هايزنبرگ، در سال 1937م. گفت: افول ارزشها و معناي عمل، نتيجهاش تنها غفلت و نااميدي است. دين، بنيان اخلاق، و اخلاق، پيش فرض زندگي است. حاصل آنكه هم بايد به دست‌آوردهاي مثبت تكنولوژي اقرار كرد، هم پي‌آمدهاي زيان‌بار آن را از ياد نبرد و هم از نياز اصيل و ژرف خويشتن به دين ـ به ويژه در عصر تكنولوژي ـ باز نماند و از اين نكته نيز نبايد غفلت كرد كه دين، همچنان براي انسان‌ها به عنوان ضرورتي مطرح است و انكار آن، به معناي محروم ساختن خويش از جهان‌هايي بزرگ (جهان ملكوت) و محدود ساختن خويشتن به جهاني كوچك (جهان ماده) است. اثر پيش رو، ضرورت دين در عصر تكنولوژي را بررسي مي‌كند، بي‌آنكه دست‌آوردهاي مثبت تكنولوژي را انكار و وجود آن را در جمع انسان‌ها بيهوده معرفي كند.
در طول 37 سال پس از پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي، دشمنان انقلاب و نظام جمهوري اسلامي به انحاي مختلف به مقابله با آرمان‌ها و ارزش‌هاي مردم ايران اسلامي پرداخته‌اند. اين مقابله همواره از ميادين جنگ تحميلي گرفته تا فشارهاي مداوم اقتصادي، وجود داشته است. لكن از يك برهه زماني به بعد، استكبار جهاني كه در قالب استعمار نو، به دنبال منافع خويش از هر عملي فروگذار نبود، به اين حقيقت پي برد كه براي دستيابي به اهداف اقتصادي(چپاول منابع و...) و سياسي(براندازي و تغيير نظام حاكم)، تسلط بر عرصه فرهنگي، ضرورتي اجتنباب‌ناپذير است؛ چرا كه با ايجاد تغيير در كوچك‌ترين عناصر اجتماعي يا همان مؤلفه‌هاي فرهنگي، به مثابه سلول‌هاي بنيادين جامعه، مي‌توان تغييرات شگرفي در ديگر ابعاد ايجاد نمود. مقام معظم رهبري بارها با تعابيري نظير «شبيخون فرهنگي» و «ناتوي فرهنگي»، اين تهاجم هدفمند فرهنگي دشمن به باورها و اعتقادات مردم را هشدار داده‌اند كه همه آنها در قالب مفهومي به نام «جنگ نرم» و «نفوذ» قابل تحليل و تبيين است. بايد توجه داشت كه فرآيند نفوذ، هم¬زمان ناظر بر سه جنبه گزينش اطلاعات، ابزار ارتباطي و راه¬هاي روان¬شناختي است كه اين سه ويژگي براي آن متصور است: 1. نفوذ از طريق نشر اطلاعات گزينش شده كه ممكن است درست يا غلط باشد؛ 2. نفوذ با استفاده از هر ابزار ارتباطي كه ممكن است رسانه¬اي يا غير رسانه‌اي باشد؛ 3. نفوذ به منظور تأثيرگذاري با توسل به دستاويزهاي مختلف روان‌شناختي (حكيم¬آرا، 1384: 40) با توجه به اين ويژگي¬هاي نفوذ، كشورهاي متخاصم تلاش مي‌كنند با بهره‌گيري از انواع ظرفيت‌هاي قدرت نرم خويش كه امروزه اهم آنها را رسانه‌ها تشكيل مي‌دهند، با استفاده از نفوذ در لايه¬هاي مختلف جامعه، بدون آتش گشودن و درگيري مستقيم، رقيب خود را منفعل نموده و مقهور و اهداف خود را محقق سازد. راهبرد اصلي مواجهه و مقابله با اين سبك جنگ نرم و تلاش براي نفوذ كه عمدتاً بايد بر بستر سپهر رسانه‌اي كشور شكل گيرد، ارتقاي سطح بصيرت مخاطبان رسانه و به تعبير ديگر، سطح سواد رسانه‌اي آنان است. تغيير موضع مخاطب از حالت منفعل به فعال، موجب مي‌شود تا در هنگام مواجهه با پيام‌هاي رسانه‌اي، بتواند ضمن پاسخگويي به سؤالات اساسي مرتبط با چرايي و چگونگي ارسال پيام، با حداكثر استفاده مفيد و حداقل تأثيرات مخرب، از اين ورطه نجات يابد. تعيين رژيم مصرف رسانه‌اي و ارتقاي مهارت‌هاي تحليل موضوعات و شگردهاي رسانه‌اي، اين امكان را به مخاطب فعال مي‌دهد تا هم بداند كه از كدام منبع، چه ميزان و چگونه نيازهاي رسانه‌اي خويش را برطرف سازد و هم بتواند از غلبه ناخودآگاه رسانه‌ها بر فكر و ذهن خويش جلوگيري نمايد. اين مهم محقق نخواهد شد جز با آموزش‌هاي عمومي مخاطباني كه امروزه بيش از پيش در معرض رسانه‌ها و پيام‌هاي آنان قرار دارند. در بحبوحه جنگ نرم رسانه‌اي دشمن، رسانه ملي نيز به مثابه دانشگاه عمومي، وظيفه دارد تا اين مهارت‌ها را به سرعت به عموم جامعه آموزش دهد و ضمن ارتقاي سطح سواد رسانه‌اي آنان نسبت به اهداف و شگردهاي جنگ نرم دشمن، ضرورت و قدرت گزينش‌گري پيام‌هاي مخرب رسانه‌اي را براي آنان نهادينه سازد.
چنانكه در مقدمه جلد نخست كتاب حاضر گفته شد، در شرايط كنوني جامعه ما كه روابط و رفتارهاي ناهنجار جنسي، روز به روز گسترش و عمق بيشتري پيدا مي‌كند، رسانه ملي چاره‌اي جز وارد شدن به حوزه مباحث سلامت جنسي و انجام دادن مسئوليت‌هاي مهم خود در اين زمينه به ويژه آگاهي‌بخشي به جوانان و نوجوانان، در زمينه آسيب‌هاي روابط و رفتارهاي ناهنجار جنسي و راه‌هاي در امان ماندن از اين آسيب‌ها ندارد. از آنجا كه ورود به اين حوزه بدون در نظر داشتن آموزه‌هاي فقهي و اخلاقي اسلام و بدون داشتن راهبردها و سياست‌هاي دقيق و مشخص مي‌تواند موجب دامن زدن به آسيب‌ها و ناهنجاري‌هاي بيشتري در اين زمينه شود، ضروري است كه در نخستين گام براي ورود به اين حوزه، با بهره‌گيري از ديدگاه‌هاي صاحب‌نظران و كارشناسان حوزه‌هاي گوناگون، راهبردها و سياست‌هاي رسانه ملي در اين زمينه تدوين شود. براي تحقق هدف يادشده، در قالب طرح پژوهشي «راهبردها و سياست‌هاي رسانه ملي در حوزه سلامت جنسي»، مجموعه گفت‌وگوهايي با صاحب‌نظران و كارشناسان متخصص و متعهد حوزه‌هاي گوناگون مرتبط با موضوع سلامت جنسي، انجام و در هر يك از اين گفت‌وگوها، يكي از وجوه موضوع سلامت جنسي و آسيب‌ها و چالش‌هاي موجود در اين حوزه، با نگاه تخصصي بررسي شد. آنچه در پي خواهد آمد، حاصل بيست گفت‌وگو با صاحب‌نظران و كارشناسان حوزه‌هاي فقه و حقوق، اخلاق جنسي، زن و خانواده، روانشناسي، جامعه‌شناسي، روانشناسي اجتماعي، مطالعات جنسي (سكسولوژي)، مطالعات راهبردي و رسانه و ارتباطات است.
«سلامت جنسي» واژه تازه‌اي است كه در سال‌هاي اخير، به حوزه موضوعات و مباحث جنسي وارد شده است و هنوز درباره معنا، مفهوم و گستره آن اتفاق نظر در ميان صاحب‌نظران وجود ندارد. «سازمان جهاني بهداشت» ، در سال 2006 م. «سلامت جنسي» را اين گونه تعريف مي‌كند: بهره‌مندي از آسايش جسمي، عاطفي، ذهني و اجتماعي در زمينه جنسي. سلامت جنسي صرفاً به معناي فقدان بيماري، ناتواني و ضعف نيست. سلامت جنسي نيازمند رويكردي مثبت و احترام‌آميز نسبت به روابط و تمايلات جنسي و همچنين امكان برخورداري از تجارب جنسي ايمن و لذت‌بخش است؛ تجاربي فارغ از اجبار، تبعيض و خشونت. براي دستيابي به سلامت جنسي و حفظ آن بايد حقوق جنسي تمام افراد جامعه محترم شمرده شده، و برآورده شود. در دهه اخير، «سلامت جنسي» در جهان اهميت فراواني يافته است تا آنجا كه امروزه موضوع «سلامت جنسي»، يكي از اولويت‌هاي «سلامت همگاني» به شمار مي‌آيد. در سال 2010 م. «انجمن جهاني سلامت جنسي» (WAS) با هدف پيشبرد آگاهي درباره سلامت جنسي، براي اولين بار، ۴ سپتامبر (برابر با 13 شهريور) را به عنوان «روز جهاني سلامت جنسي» در سطح جهاني معرفي كرد كه اين امر نيز نشان‌دهنده اهميت موضوع يادشده است. از سوي ديگر، با پيچيده‌تر شدن روابط و رفتارهاي جنسي در جوامع انساني، نياز به مداخلات مبتني بر دانش براي آگاه‌سازي، اصلاح نگرش و پيش‌گيري و درمان بيماري‌هاي مرتبط از اهميت روزافزوني برخوردار شده است. اين موضوع به ويژه پس از گسترش بيماري ايدز در جهان اهميت بيشتري يافته است. البته بايد توجه داشت كه امروزه سلامت جنسي مانند ديگر جنبه‌هاي سلامت، تنها به نبود بيماري يا اختلال عملكرد گفته نمي‌شود، بلكه هماهنگي و سازگاري جنبه‌هاي جسمي، عاطفي، عقلاني و اجتماعي امور جنسي در انسان را نيز در برمي‌گيرد. همچنين سلامت جنسي با سلامت باروري رابطه تنگاتنگي دارد و براي داشتن نسلي سالم و شايسته بايد به آن توجه كرد.
مقدمه قال الامامُ الرِّضا(ع): «رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْيا أمْرَنا،» فَقُلْتُ لَهُ: «فَكَيْفَ يُحْيِي أمْرَكُمْ؟» قالَ: «يَتَعَلَّمُ عُلُومَنا و يُعَلِّمُها النّاسَ، فَإِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ كَلامِنا لاَتَّبَعُونا». بحار الانوار ج 2 ـ ص 30. اداره كل پژوهش هاي اسلامي رسانه افتخار دارد در طول بيست سال گذشته در جهت نشر و گسترش فرهنگ اهل بيت: در موضوعات مختلف آثار و تأليفاتي را با اهداف تأمين محتواي برنامه سازي رسانه ملي ارائه نموده است. كتاب حاضر، مجموعه اي است از متون مناسبتي درباره امام علي(ع) كه در شش بخش كلي شخصيت شناسي، سيره شناسي، انديشه شناسي، بخش متون ادبي، ايده ها و موضوعات برنامه سازي و بخش پاياني منبع-شناسي، با هدف كمك فكري به گروه هاي مختلف برنامه سازي تهيه و تدوين گرديده است در باب نوشتار حاضر چند نكته قابل ذكر مي باشد. محتواي اين مجموعه شامل نوشتارهاي اكثراً كوتاهي است كه در هر كدام به صورت مستقل (بدون ارتباط الزامي به قبل و بعد) قابل استفاده مي‌باشد. 1. اين مجموعه به دليل اينكه از مطالب آثار مختلف در اين زمينه تجميع گرديده است ممكن است به صورت طبيعي از لحاظ قلم و نگارش متفاوت باشند. 2. تلاش شده است كه اين نوشتار به لحاظ منطقي در ذيل بخش هاي مختلف و منطقي تدوين گردد كه اميدواريم مورد استفاده برنامه-سازان محترم قرار گيرد. 3. در بخش محورهاي برنامه¬سازي با هدف استفاده بهينه سعي شده تا بر اساس گروه هاي برنامه ساز محوريابي انجام شود و در عين حال نسبت به مسائل روز جامعه نيز تناسب بيشتري داشته باشد. 4. با توجه به اينكه در نظر است در خصوص همهه معصومين: چنين مجموعه‌اي ارائه شود و از هر گونه انتقاد و پيشنهاد در جهت ارتقاي كيفي اين گونه آثار استقبال مي نمائيم. در پايان از همه عزيزاني كه ما را در تهيه و تدوين اين مجموعه ياري نمودند تقدير و تشكر فراوان داريم به ويژه از سركار خانم سقلاطوني، آقايان سيد محمدحسين حسيني هرندي و حسين عباسي كه با تلاش‌هاي خود اين مجموعه را به سامان رساندند، و همچنين از ساير همكاران اداره كل و مديريت خدمات پژوهشي كه در چاپ اثر زحمات فراواني كشيدند.
پرداختن به علل طلاق با توجه به اثرات سوء آن بر فرزندان و جامعه و روند صعودي آمار آن در جامعه ايران، امري لازم و ضروري است. طلاق پديده‌اي چند وجهي است كه در به وجود آمدن آن، عوامل متعددي از جمله علل ارتباطي، اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي دخالت دارند. برخي از اين عوامل و زمينه ها در سطح كلان و بعضي در سطح متوسط و تعدادي نيز در سطح خرد عمل مي كنند. در اين مقاله سعي مي‌شود علاوه بر بيان مهم‌ترين زمينه ها و عوامل طلاق، برخي از راه حل‌هاي كاهش ميزان طلاق نيز ارائه شود. بنا به گزارش مركز آمار ايران، آمار طلاق در كشور از سال 1355 تا سال 1380، فراز و فرودهايي داشته، ولي در مجموع، ميزان تغييرات، نسبتاً جزيي بود، ولي از سال 1380 تغييرات مهمي در شاخص‌ها آشكار شد. چنانكه نمودار نشان مي‌دهد، ميزان طلاق از آن سال تا سال 1391، سالانه به طور منظم افزايش داشت و از 60500 مورد ثبت طلاق در سال 1380 به 150324 مورد در سال 91 رسيد؛ يعني ميزان طلاق در مدت 11 سال تقريباً دو و نيم برابر شده است. در همين مدت تعداد ثبت سالانه ازدواج از 641940 مورد در سال 1380 به 891627 مورد در سال 1389 رسيد و از آن پس روند كاهشي را طي كرده تا در سال 91 به 829968 مورد رسيده است. بنابراين، با مقايسه ميزان ازدواج و طلاق ميان سال‌هاي 1380 و 1391 مي‌توان گفت موارد طلاق 5/2 برابر شده و تعداد ازدواج فقط 3/1 برابر شده است. اين وضع، نشان از شروع بحراني دارد كه پيش از اين، شبيه آن در غرب اتفاق افتاده است. (سميعي، 1393، صص 178- 179) طلاق پديده‌اي چند وجهي است و عوامل و زمينه هاي متعددي در ايجاد طلاق مؤثر است. برخي از اين عوامل و زمينه ها در سطح كلان و بعضي در سطح متوسط و تعدادي نيز در سطح خرد عمل مي كنند. بعضي از علل، از چنان قوتي برخوردارند كه مي توانند به عنوان علت العلل طلاق عمل كنند، در حالي كه بعضي در حد زمينه ساز و بسترسازي ايجاد اين پديده مؤثرند. از سوي ديگر، بعضي از اين علل ممكن است به تنهايي كارساز باشند و برخي، به علتي ديگر نياز داشته باشند تا بتوانند به عنوان عامل طلاق عمل كنند. عوامل و زمينه هاي طلاق كدامند؟ از چه راه‌هايي مي توان به امحاء يا تقليل تاثير و نقش آنها در از هم گسيختگي خانواده مبادرت ورزيد؟ اينها پرسش‌هايي است كه مقاله پيش رو به دنبال ارائه پاسخ براي آنهاست. از جمله مهم‌ترين اهداف اين مقاله، تبيين و بازشناسايي علل و زمينه هاي ايجاد و تقويت پديده طلاق در جامعه ايران و احصاء راهكارهاي رسانه اي كاهش يا تحديد اين پديده در جامعه ايران است. روش جمع آوري اطلاعات اين مقاله، توصيفي ـ تحليلي و شيوه هاي دستيابي به اطلاعات مورد نظر براي پيگيري روند تحقيق و احصاء اهداف پيش روي آن، اسنادي ـ كتابخانه اي است.
قال الامامُ الرِّضا عليه السلام : «رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْيا أمْرَنا» فَقُلْتُ لَهُ: «فَكَيْفَ يُحْيِي أمْرَكُمْ؟» قالَ: «يَتَعَلَّمُ عُلُومَنا و يُعَلِّمُها النّاسَ، فَإِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ كَلامِنا لاَتَّبَعُونا». (بحارالانوار، ج 2، ص 30) اداره كل پژوهش هاي اسلامي رسانه افتخار دارد كه در طول بيست سال گذشته در جهت نشر و گسترش فرهنگ اهل¬بيت عليهم السلام در موضوعات مختلف آثار و تأليفاتي را با اهداف تأمين محتواي برنامه سازي رسانه ملي ارائه كرده است. كتاب حاضر، مجموعه اي است از متون مناسبتي درباره امام جواد عليه السلام كه در شش بخش كلي شخصيت‌شناسي، سيره‌شناسي، انديشه‌شناسي، بخش متون ادبي، بخش زيرنويس ها، ايده ها و محورهاي برنامه سازي و بخش پاياني منبع شناسي، با هدف كمك فكري به گروه هاي مختلف برنامه سازي تهيه و تدوين گرديده است كه در باب نوشتار حاضر چند نكته قابل ذكر است. 1. محتواي اين مجموعه شامل نوشتارهاي اكثراً كوتاهي است كه در هر كدام به صورت مستقل (بدون ارتباط الزامي به قبل و بعد) قابل استفاده مي‌باشد. 2. اين مجموعه به دليل اينكه از مطالب آثار مختلف در اين زمينه تجميع گرديده است ممكن است به صورت طبيعي از لحاظ قلم و نگارش متفاوت باشند. 3. تلاش شده است كه اين نوشتار به لحاظ منطقي در ذيل بخش هاي مختلف و منطقي تدوين گردد كه اميدواريم مورد استفاده برنامه سازان محترم قرار گيرد. 4. در بخش محورهاي برنامه سازي با هدف استفاده بهينه سعي شده تا بر اساس گروه هاي برنامه ساز محوريابي انجام شود و در عين حال نسبت به مسائل روز جامعه نيز تناسب بيشتري داشته باشد. 5. با توجه به اينكه در نظر است در خصوص همه معصومان عليهم السلام چنين مجموعه‌اي ارائه شود، از هر گونه انتقاد و پيشنهاد براي ارتقاي كيفي اين گونه آثار، استقبال مي نماييم. در پايان از همه عزيزاني كه ما را در تهيه و تدوين اين مجموعه ياري نمودند تقدير و تشكر فراوان داريم، به ويژه از سركار خانم سقلاطوني، آقايان حسيني هرندي، حسيني ايمني و عباسي كه با تلاش هاي خود اين مجموعه را به سامان رساندند، و از ديگر همكاران اداره كل و مديريت خدمات پژوهشي كه در چاپ اثر زحمات فراواني كشيدند.
قال الامامُ الرِّضا عليه السلام : «رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْيا أمْرَنا،» فَقُلْتُ لَهُ: «فَكَيْفَ يُحْيِي أمْرَكُمْ؟» قالَ: «يَتَعَلَّمُ عُلُومَنا و يُعَلِّمُها النّاسَ، فَإِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ كَلامِنا لاَتَّبَعُونا». اداره كل پژوهش هاي اسلامي رسانه افتخار دارد در طول بيست سال گذشته در جهت نشر و گسترش فرهنگ اهل بيت عليهم السلام در موضوعات مختلف آثار و تأليفاتي را با اهداف تأمين محتواي برنامه سازي رسانه ملي ارائه نموده است. كتاب حاضر، مجموعه اي است از متون مناسبتي درباره حضرت فاطمه زهرا عليها السلام كه در پنج بخش كلي شخصيت‌شناسي، سيره‌شناسي، انديشه‌شناسي، بخش متون ادبي و بخش پاياني محورهاي برنامه سازي، با هدف كمك فكري به گروه هاي مختلف برنامه سازي تهيه و تدوين گرديده است در باب نوشتار حاضر چند نكته قابل ذكر مي باشد. محتواي اين مجموعه شامل نوشتارهاي اكثراً كوتاهي است كه در هر كدام به صورت مستقل (بدون ارتباط الزامي به قبل و بعد) قابل استفاده مي‌باشد. اين مجموعه به دليل اينكه از مطالب آثار مختلف در اين زمينه تجميع گرديده است ممكن است به صورت طبيعي از لحاظ قلم و نگارش متفاوت باشند. تلاش شده است كه اين نوشتار به لحاظ منطقي در ذيل بخش هاي مختلف و منطقي تدوين گردد كه اميدواريم مورد استفاده برنامه سازان محترم قرار گيرد. در بخش محورهاي برنامه سازي با هدف استفاده بهينه سعي شده تا بر اساس گروه هاي برنامه ساز محوريابي انجام شود و در عين حال نسبت به مسائل روز جامعه نيز تناسب بيشتري داشته باشد. با توجه به اينكه در نظر است در خصوص همه معصومين: چنين مجموعه‌اي ارائه شود و از هر گونه انتقاد و پيشنهاد در جهت ارتقاي كيفي اين گونه آثار استقبال مي نمائيم. در پايان از همه عزيزاني كه ما را در تهيه و تدوين اين مجموعه ياري نمودند تقدير و تشكر فراوان داريم به ويژه از سركار خانم سقلاطوني، آقايان حسيني هرندي، حسيني ايمني، جعفرزاده و عباسي كه با تلاش هاي خود اين مجموعه را به سامان رساندند، و همچنين از ساير همكاران اداره كل و مديريت خدمات پژوهشي كه در چاپ اثر زحمات فراواني كشيدند.
معمار انقلاب شكوهمند اسلامي ايران حضرت امام خميني رحمه الله ، انديشه سياسي جديدي را در جهان معاصر از سال 1357 پايه‌گذاري كرد كه بر اساس آن احكام اسلامي از كانال رأي مردم و با هدايت و رهبري ولايت فقيه به دست جمهور مسلمانان اجرا شده است كه اين دكتريني در شكل حكومت و حاكميت جمهوري اسلامي است. حضرت امام رحمه الله واژه پربار «جمهوري اسلامي» را براي نخستين بار در 22 مهر 1357 مطرح كرد و در مصاحبه‌اي با خبرنگار (فيگارو) مدل اداره جامعه ايران و نوع حكومت را «جمهوري اسلامي» معرفي كرد و در جواب پرسش خبرنگار (فاينشنال تايمز انگليسي) كه از امام رحمه الله پرسيد: «دنياي غرب شناخت صحيحي از حكومت اسلامي شما ندارد.» جمهوري اسلامي را چنين تبيين فرمود: «ما خواستار جمهوري اسلامي مي‌باشيم، جمهوري، فرم و شكل حكومت را تشكيل مي‌دهد و اسلامي محتواي فرم را كه قوانين الهي است». اين مدل كه در نظريه ولايت فقيه امام خميني رحمه الله ريشه دارد، سبب شد مؤلفه‌هاي جهان دوقطبي ليبراليسم و سوسياليسم تغيير كند تا جايي كه آلوين تافلر در كتاب جابجايي قدرت خود مي‌گويد: «كار بزرگ آيت‌الله خميني اين بود كه براي اولين بار، يك نفر، غرب را با تمامي محتوياتش ناديده گرفت و به جاي اينكه بنشيند و با ما به صورت جداگانه وارد بحث و گفت‌وگو شود در كل همه ما را دور زد». شكل‌گيري انقلاب اسلامي ايران نه تنها در داخل، موجب تحولات بنياندين شد، بلكه سبب تقويت مبارزات آزادي‌خواهان جهان گرديد و سازمان‌هاي جهادي مانند حماس و حزب‌الله لبنان آن را دست‌مايه احياي مقاومت فلسطين و آزادسازي لبنان كردند. ريچارد نيكسون (رييس جمهوري اسبق امريكا) درباره انقلاب اسلامي ايران مي‌گويد: «آنچه انقلاب اسلامي به اثبات رساند و بيان كرد، اين است كه اسلام شايستگي حاكميت بر جامعه را دارد؛ زيرا دين آسماني است. ازاين‌رو، در كشورهاي اسلامي ـ عربي تأثير گذاشته است و انقلاب‌هايي كه هم‌اكنون در ديگر كشورهاي عربي شكل گرفته‌اند، غير از ثمرات انقلاب اسلامي، چيز ديگري نيست. انقلاب اسلامي ايران تكرار و تجديد نهضت امام حسين عليه السلام است». هنري كسينجر (وزير اسبق امور خارجه امريكا و استراتژيست كنوني) پس از پايان جنگ تحميلي گفت: «پيروزي ايران در جنگ، عقايد راديكال اسلامي را از جنوب شرقي آسيا تا سواحل اقيانوس اطلس گسترش خواهد داد». مارگارت تاچر (نخست وزير سابق انگليس) نيز مي‌گويد: «ما غربي‌ها، در دهه 1980م. از وسايل نظامي و ابزار جنگي شوروي و اقمارش واهمه نداريم؛ زيرا اگر بلوك شرق و اعضاي پيمان ورشو مجهز به سلاح نظامي بوده، به ادوات مخرب و ويرانگر مسلح باشند، ما نيز به سلاح‌هاي مدرن مجهزيم، ليكن از حضور فرهنگ انقلاب ايران مي‌ترسيم. جوليانا ليا اوراندا (سناتور ايتاليايي) درباره مدل انقلاب اسلامي گفته است: «ايران مي‌خواهد مدلي بسازد كه براي همه كشورهاي عربي و اسلامي قابل تقليد باشد، اين مدل كه بسيار حساس و مهم است، براي اولين بار در جهان صورت مي‌گيرد، مدل اصيل اسلامي مورد نظر همين جمهوري اسلامي است». حافظ اسد (رييس جمهوري سابق سوريه) نيز پيرامون انقلاب اسلامي ايران معتقد است: «انقلاب اسلامي ايران براي تمام منطقه، يك پيروزي است. اكنون در ايران رژيمي انقلابي ـ اسلامي با شعار نه شرقي، نه غربي سركار است كه توانسته تمام امور سياسي، نظامي و استراتژيك را در منطقه از اساس واژگون سازد». فيدل كاسترو «رهبر كوبا» درباره انقلاب گفته است: «آنچه در ايران رخ داده است، يك انقلاب واقعي و مردمي بود. اين انقلاب داراي نيروي عظيمي است و لازم است كه ما همبستگي و حمايت خود را از آن اعلام كنيم». رابرت دي لي (استاد علوم سياسي دانشگاه هاروارد) در تحليل انقلاب اسلامي ايران مي‌گويد: «انقلاب اسلامي پيچيده و اسرارآميز مي‌نمايد. مساوات‌طلب است، اما سوسياليست يا دموكراتيك نيست راديكال است، اما سنتي نيز به نظر مي‌رسد، بيگانه‌گريز است و نمايانگر انقلاب‌هاي فرانسه، روسيه و يا تجربه آمريكا نيست». بيان شگفتي‌هاي انقلاب از زبان دوست و دشمن، نشانه عمق و عظمت آن است و اين بر سه ركن اساسي استوار است: 1. اسلام و ايدئولوژي كه مباني نظري حكومت و انديشه سياسي اسلامي دارد. 2. ولايت فقيه كه سكان‌دار و رهبري چنين حركتي را به عهده دارد. 3. امت اسلام و مردم‌سالاري ديني كه عنوان جمهوريت نظام را دارد. اكنون نيز پاسداشت و استمرار جمهوري اسلامي ايران به همين سه ركن اسامي مبتني است. پس از پشت سر گذاشتن پيشرفت‌هاي علمي و فناوري روز و اقتدار سياسي و فرهنگي كشور مي‌كوشيم كه گام‌هاي بلند ديگري در راستاي اعتلا و عزت كشور اسلامي خود برداريم. ازاين‌رو، بايد پايه‌هاي ركين و ساختارهاي قانوني جمهوري اسلامي ايران را تبيين، محكم و قوي كنيم تا بتوانيم چنين سيستم و مدل جديدي را در عرصه حكومت و مديريت كلان به جهان معرفي و حكومت‌هاي ديگر را با ساختار جمهوري اسلامي آشنا نماييم.
رسانه‌ها در زندگي مدرن و جامعه كنوني نقش و جايگاه بي‌بديلي را به خود اختصاص داده و تمام شئون زندگي در جامعه را دربرگرفته است. به خصوص در عرصه انتخابات و تبليغات نامزدها كه در اين زمينه رسانه‌ها مي‌توانند نقش مفيد و سازنده‌اي را در آگاهي‌بخشي افراد جامعه ايفا نمايند. از سوي ديگر، در ارتباطات سياسي، رسانه‌ها، واسطه اصلي بين سياست‌گذاران و مردم هستند. لذا رسانه‌ها با آگاهي‌بخشي و تبيين موضوعات گوناگون در زمان مقتضي همراه با رعايت اخلاق حرفه‌اي مي‌توانند زمينه‌ساز برگزاري انتخاباتي درخور جامعه اسلامي گردند. زيرا كه آنچه انتخابات كشور ما را از ساير كشورها متمايز مي‌سازد، تفاوت ظاهري آن نيست بلكه تفاوت محتوايي، ماهوي و اخلاقي انتخابات كشور اسلامي است. ازاين‌رو، در مجموعه پيش رو تلاش شده است ضمن ارائه مباحث نظري انتخابات به عنوان يك فرايند سياسي كه البته برونداد آن اجتماعي و فرهنگي است دستمايه‌اي براي برنامه‌سازان فرهيخته رسانه در تبيين موضوعات از طريق رسانه داشته باشد؛ همچنين به منظور استفاده از ظرفيت پيام‌هاي كوتاه و زيرنويس‌هاي تلويزيون كه شايد بتوان از آن به عنوان يك ژانر نام برد، تلاش شده است با ارائه پيام‌هايي كه گل سرسبد آن گلچيني از رهنمودهاي حضرت امام خميني رحمه الله و مقام معظم رهبري است برنامه‌سازان را در مراحل مختلف تبيين، تبليغ و تهييج ياري رساند. اميد است با حضور حماسي، مشاركت غرورآفرين و حضور غيرتمندانه ملت ايران در انتخابات كه در مباني مستحكم باورهاي شيعي و فرهنگ ناب اسلامي ريشه دارد برگ زرين ديگري از تاريخ انقلاب اسلامي ورق خورده و رسانه ملي بتواند رسالت اجتناب‌ناپذير خود، در پشتيباني و نگاهباني از اين شجره طيبه را به انجام رساند.
