برگزاري مجالس عزاداري امام حسين عليه السلام در پرورش شعور و شور مذهبي مسلمانان نقش زيادي داشته است. عظمت بي‌مانند واقعه خونين عاشورا و به دنبال آن نقش محافل سوگواري امام حسين عليه السلام و ياران باوفايش اين رخداد را به موضوع مهم و سترگي تبديل كرده كه همواره الهام‌بخش و سرآغاز حركت‌هاي مهم بوده و در طول تاريخ، منشأ روشنگري و راهيابي به حقيقت بوده است. اين مجالس، زمينه آشنايي مردم را با معارف اهل‌بيت و مسائل روز جهان اسلام، فراهم ميكند و سبب تقويت باورهاي اخلاقي مردم ميشود. در واقع، مجالس عزاداري مانند دانشگاهي است كه مردم در آن آموزش مي‌بينند، بدون اينكه به تشكيلات خاصي يا بودجه معيني نياز داشته باشند. البته به مرور زمان، سليقه‌ها، فرهنگ‌ها و آداب و رسوم مناطق، ناخواسته، بر ساختار و ماهيت مجالس عزاداري، اثر گذاشته و گاهي زمينه انحراف آنها را فراهم آورده است. دشمنان قسم‌خورده اسلام كه آثار شگرف اين مجالس را ديده‌اند، بي‌كار ننشسته‌اند و سال‌هاست براي تهي كردن اين مجالس، از معنويت راستين، مي‌كوشند. از اين رو، شناسايي سيره رفتاري و عملي ائمه عليهم السلام ، نقش فراواني در زدودن اين خرافات از دامان مجالس عزاداري دارد. پژوهش حاضر كه به همت پژوهشگر ارجمند، آقاي ايرج حجازي نگاشته شده است، مي‌كوشد سيره معصومان عليهم السلام را در برپايي اين مجالس بازگو كند تا به برنامه‌سازان رسانه در ساخت برنامه‌ها ياري رساند.
رسانه ملي در كشور ما در جايگاه نهادي مؤثر در كنار ديگر نهادهاي فرهنگ‌ساز، مانند آموزش و پرورش و وزارت ارشاد وظيفه تربيت و پرورش اسلامي مخاطبان را به عهده دارد. كاركردهاي رسانه‌ها در فرهنگ‌سازي، به ويژه توانايي بالاي رسانه ملي، نشان مي‌دهد اين رسانه از كاراترين ابزارهايي است كه نظام جمهوري اسلامي براي گسترش اخلاق اسلامي در اختيار دارد. با توجه به اهميت صداقت در تعاملات اجتماعي و كاركردها و اثر رسانه‌ها، اين مسئله مطرح است كه نقش رسانه ملي در ترويج صداقت چيست؟ به بيان ديگر، بايد چه عوامل و زمينه‌هايي در رسانه ملي فراهم شود تا صداقت ميان مخاطبان گسترش يابد و نهادينه شود؟ در راستاي اين پرسش‌ها، پژوهش حاضر مي‌كوشد نقش رسانه ملي را در گسترش و نهادينه كردن صداقت و تقبيح و زدودن دروغگويي از آن روشن كند و راهكار ارائه دهد.
جايگاه اخلاق در نظام اجتماعي از ديرباز مورد توجه و امعان نظر متفكران و انديشمندان اجتماعي و مكاتب گوناگون الهي و بشري قرار داشته است و اخلاق به مثابه چارچوب هنجارهاي بنيادين حيات بشري از جمله مقولاتي است كه انسان متفكر از آغاز حيات خود دل مشغول آن بوده است و آموزه‌هاي اخلاقي در حسن سلوك و تعامل آدميان با يكديگر، بخش مهمي از دغدغه‌هاي انديشه‌هاي انديشوران و خردورزان را به خود اختصاص داده است. رهنمودهاي اخلاقي اديان نيز با مباحث و گفتمان مربوط به حوزه‌هاي اخلاق اعم از اخلاق فردي و اجتماعي پيوندي ديرينه و ديرپاي دارد. بنابراين اخلاق را مي‌‌توان يكي از سرچشمه‌هاي معنايي زندگي انسان و از جمله مؤلفه‌هاي تمايزبخش از زندگي ديگر موجودات دانست. در انديشه سياسي اسلام از جهتي اخلاق بخشي از تعاليم الهي و يكي از اجزاي سه‌گانه و مهم شريعت الهي شمرده شده است. چنانچه دين اسلام را به اعتقادات، اخلاقيات و احكام تقسيم كردهاند و از جهتي ديگر مي‌‌توان گفت اخلاق تمام تعاليم شريعت را شامل شده است و به اصطلاح «مخ شريعت» محسوب ميشود. ازاينرو اخلاق نه تنها در خدمت سياست نيست و تابعي از سياست به حساب نمي‌آيد بلكه سياست زير مجموعه اخلاق است و تابعي از اخلاق به شمار مي‌‌رود. و از آنجا كه اسلام براي تهذيب انسان‌ها آمده است و هدف اسلام و همه انبيا اين است كه آدم‌ها را تربيت كنند بر اساس چنين تفكري خاستگاه هر رويكرد سياسي بايد اخلاق باشد و توجه به معنويت اجتناب‌ناپذير است و سياست امتداد اخلاق و تلاشي براي تحقق آرمان‌ها و اهداف ديني است و با پيوند سياست و اخلاق نتايج بزرگ معنوي به دست ميآيد ازاينرو امام راحل (ره) اخلاق و سياست ديني را يگانه مي‌‌شمارد و ميفرمايد: «اسلام» احكام اخلاقي اش هم سياسي است، همين حكمي كه در قرآن هست كه مؤمنين برادر هستند اين يك حكم اخلاقي است، يك حكم اجتماعي است، يك حكم سياسي است... علاوه بر اينكه يك اخلاق بزرگ اسلامي است و نتايج بزرگ اخلاقي دارد، يك حكم بزرگ اجتماعي و نتايج بزرگ اجتماعي دارد. امروزه با توجه به وقايع ناخوشانيدي كه در عرصه سياسي به چشم مي‌‌خورد ارتباط ميان اخلاق و سياست حداقل در رسانه‌ها مورد كنكاش است البته در اين ميان گروه‌هاي مختلف سياسي نيز فصلي از انتقاد خود به وضع موجود را به بي اخلاقي در ميدان سياست اختصاص ميدهند بدون آنكه مشخص كنند رعايت اخلاق سياسي چه ضرورت‌هاي ارزشي و عقلاني دارد و اينكه هويت انسان در جامعه به اخلاق سياسي اوست.
انديشمندان دوران جديد و اقتصاددانان تاكيد كردهاند كه ثروت ناشي از نيروي كار انساني است و با تلاش و كار انسان‌ها به دست ميآيد. بنابراين، هرجا كه انسان هست ثروت نيز بالقوه آنجاست. اما زماني كه اين قوه فعليت نيابد ما شاهد فقر خواهيم بود. آگاهي به توانايي‌هاي بشري و آوردن اين توانايي‌ها (كه به اصطلاح امروزي به آن توانمندي‌سازي مي‌گويند) از طريق ايجاد نهادهاي حقوقي ـ اقتصادي مناسب، عامل اين توفيق در راه مبارزه با فقر است. كشورهايي كه توانسته‌اند خود را از فقر مطلق رها سازند در سايه سياست‌هاي توزيعي و صدقه‌دهي اين موفقيت را به دست نياورده‌اند، بلكه با تكيه بر توانمندي‌هاي خود و تلاش در محيطي كسب و كار مناسب اقتصادي به اين هدف نائل آمده‌اند؛ چراكه بررسي كارشناسان نشان مي‌دهد كه سياست‌هاي توزيعي عمدتاً به گسترش رانت‌خواري، شكل‌گيري ثروت‌هاي نامشروع و نابرابري مشهود در توزيع و امتياز ويژه به نفع اقشار پردرآمد و به زيان فقرا انجاميده است. مقام معظم رهبري چند سالي است كه به منظور توجه افكار عمومي و هدايت جامعه به سوي مقصد با نام‌گذاري سال‌ها، چشم‌انداز پيشرفت اقتصادي جامعه را بر اساس گفتمان پيشرفت و عدالت جهت برنامه‌ريزي مسئولان و همراهي مردم معرفي مي‌نمايد؛ لكن تبيين و شناساندن دست‌يابي به اين قله بر عهده نهادهايي است كه وظيفه هدايت و تنوير افكار عمومي را بر عهده دارند. بنابراين، رسانه ملي، روشنگري در اين زمينه را وظيفه خطير خود مي‌داند. ازاينرو، مركز پژوهش‌هاي اسلامي صدا وسيما همه ساله درصدد بوده است با انجام پژوهش‌هاي ارزنده در اين زمينه ابعاد مختلف موضوع را بكاود و تقديم برنامه‌سازان رسانه كند. اثر حاضر تلاشي است در جهت اخذ، تحليل و بررسي نظر كارشناسان حوزه ارتباطات و رسانه و اقتصاد با هدف دست‌يابي به شيوه‌هاي مناسب برنامه‌سازي، كه اميد است در راستاي تحقق اهداف و آرمان‌هاي نظام مورد بهره‌گيري قرار گيرد.
حجاب يكي از ضروريات مهم دين مبين اسلام است كه در آيات متعدد قرآن به صراحت آمده است. اين مسئله در دنياي امروز نيز به عنوان سمبل اسلام شناخته ميشود و به يكي از نقاط مورد تهاجم دشمنان اسلام تبديل شده است. بنابراين، مسئله حجاب از سويي فراتر از فروع معمولي دين است و از سوي ديگر نيز مسائل اجتماعي ـ اخلاقي پيوند تنگاتنگي با مسئله حجاب پيدا كرده است و حجاب براي پيش‌گيري از فساد، بي‌بندوباري و بروز آسيبهاي اجتماعي و انحرافات است. حجاب و عفاف امري فرهنگي است و بايد با شيوه‌هاي فرهنگي، پيام لازم براي حاكميت مفهوم اين ارزش الهي در روح و فكر و عمل جوانان اجرا شود. همچنين براي افزايش آگاهي جوانان، بايد ديدگاه اسلام به طور جامع و زيبا در زمينه ضرورت، فلسفه و فوايد عفاف و تأثير آن در زندگي فردي و اجتماعي بيان شود تا زمينه پذيرش فطري و درك حقيقت عقلاني و منطقي حجاب براي جوانان فراهم گردد. ازاينرو، اين مسئوليت بزرگ بر عهده رسانه‌هاي جمعي به ويژه صدا و سيما قرار مي‌گيرد. فراگير شدن پيام‌هاي كوتاه و استفاده روز افزون از اين قالب، بستر مناسبي را براي تبليغ مسائل فرهنگي و ايجاد ارتباط مستقيم با مخاطبان بدون محدوديت‌هاي زماني و مكاني فراهم آورده است. اين پيام‌ها با تسهيل ارتباط پركاربردترين وسيله انتقال، معنا شده است تا رسانه بتواند با تواتر در ارسال پيام تا آنجا كه ملال و خستگي به بار نياورد به توانايي پردازش اطلاعات مربوط به موضوع كمك كند و زمينه‌هاي دقت موشكافانه نسبت به استدلال‌هاي پيام را فراهم نمايد؛ چرا كه تكرار پيام، قرار گرفتن در معرض آن را افزايش مي‌دهد و پخش گاه و بي‌گاه آن مي‌تواند به متقاعد‌سازي كمك كند. مجموعه پيام‌هاي كوتاه و زيرنويس‌هاي تلويزيوني ويژه حجاب و عفاف كه به قلم آقاي عليرضا رنجبر و خانم سقلاطوني تأليف شده است تلاشي است در جهت معرفي مضامين بلند ديني و اخلاقي. همچنين ديدگاه‌هاي كارشناسي در تبيين و معرفي چيستي، چرايي، اهداف و فوايد حجاب براي جوانان در قالب پيام‌هاي كوتاه ارائه شده است كه اميد است برنامه‌سازان رسانه از آن بهره ببرند.
بصيرت، گوهري نورافزاست و اثر آن وقتي آشكار مي‌گردد كه ظلمتِ فتنه فراگير شود. صاحبان بصيرت، چون ستارگان آسمان، ره‌گم‌كردگان هدايت و خواب‌زدگان را بيدار مي‌كنند. وجود آنان در هر اجتماع، هديه الهي است. در تاريخ تشيع در كنار امامان معصوم عليهم السلام كه خود الگوي بصيرت‌افزايي شمرده مي‌شوند، ياران آنان نيز با گسترش بصيرت در ميان مردم، نقش ارزنده‌اي در پاسداري از كيان مذهب و تداوم آن داشتند. بي‌گمان آگاهي از جلوه‌هاي بصيرت‌زايي ياران ائمه و چگونگي روشنگري آنها در برهه‌هاي حساس تاريخ تشيع، زمينه‌هاي رواج بصيرت را در جامعه فراهم ميكند. در اين زمان كه دشمنان خارجي و عوامل داخلي آن، مي‌كوشند فضاي جامعه را گل‌آلود و از هر فرصتي براي ايجاد فتنه استفاده كنند، رسانه ملي نيز به نقش بصيرت‌افزايي خود بايد بيشتر توجه كند و با ساخت برنامههاي مناسب به‌منظور روشنگري افكار و خنثي‌سازي نقشه‌هاي دشمن، گام اساسي‌تر بردارد. اثر حاضر در پي آن است با معرفي ياران پيشوايان معصوم عليهم السلام كه در بصيرت‌بخشي به شيعيان نقش داشته‌اند و شرايط تداوم شيعه را فراهم آوردند، بتواند اصحاب رسانه را در تدوين برنامه‌هايي با محور بصيرت پشتيباني كند.
امروزه رسانه‌ها به عنوان يكي از مهم‌ترين ابزارهاي توليد فكر و انديشه تبديل شده‌اند. مجموعه‌اي از ويژگي‌ها و جذابيت‌هاي اين ابزارهاي جديد ارتباطي، سبب شده است تا سياست‌گذاران حوزه‌هاي مختلف سياسي، اقتصادي و فرهنگي براي دست‌يابي به اهداف خود، توسل به رسانه‌ها را در اولويت قرار دهند. به عبارتي، به رسانه‌ها نوعي نقش كارگزاري و منبعي براي تصميم‌سازي و انديشه‌آفريني واگذار شده است. در اين رهگذر سياست‌گذاران با دامن زدن به انواع شگردها و شيوه‌هاي جريان‌سازي درصدد تأثير بر نگرش و بينش و تسخير اذهان و افكار عمومي برآمده‌اند. نكته حائز اهميت آنكه طراحي و برنامه‌ريزي اين فرآيند به گونهاي صورت مي‌پذيرد كه رسانه‌ها در بسياري از مواقع بدون هيچ‌گونه پردازش و ارزيابي مخاطبان را به تصرف درمي‌آورند دنبال‌كننده تمامي اهداف و استراتژي‌هاي رسانه‌اي مي‌شوند. بر اين اساس، فرهنگ، اقتصاد، سياست و قدرت در ابعاد محلي، ملي و بين‌المللي تا حد زيادي به شيوه عملكرد رسانه‌ها و نقش‌آفريني آنها در اين زمينه‌ها وابسته شده است. سردمداران و حاملان قدرت و ثروت در نظام جهاني به خوبي اهميت اين امر را درك كرده و از مجاري متعدد نسبت به پياده‌سازي برنامه‌ها و سياست‌هاي فكري و عملي خود اقدام نموده‌اند. اهميت اين امر زماني مشخص ميشود كه تأثير اين ابزارها را در عرصه نظامي و قدرت شكل‌دهي به جنگ اطلاعاتي با بهره‌گيري از شگردها و شيوه‌هاي تأثيرگذاري در جريان‌سازي و شبهه‌افكني مورد كنكاش قرار دهيم. بر اين اساس، لازم است نظام‌هاي سياسي در برخورد با اين موضوع، توان سازماندهي و اطلاعاتي خود را تقويت كند تا بتوانند به گونهاي مطلوب در بهره‌مندي از اين ابزارها در برابر شيوه‌هاي جريان‌سازي مخرب با استفاده از مهندسي معكوس نسبت به كنترل، هدايت و عملياتي كردن انديشه‌هاي خودي، موفق عمل كنند. طبيعي است پيش از همه، لازمه اين امر داشتن شناخت و آگاهي دقيق از مجموعه اين فرآيند و شگردهاي آن است تا در پرتو اين امر بتوان بهترين و حساب‌شده‌ترين تصميم‌ها را در بحراني‌ترين زمان‌ها، گرفت. توجه به اين موضوع براي نظام اسلامي ما كه در امتداد خط سرخ شهادت و حماسه عظيم كربلاست و همين جريان‌سازي‌ها و شبهه‌افكني‌ها نقش مهمي را در اين زمينه ايفا كردهاند اهميت دو چندان دارد. اين موضوع نيز همواره مورد نظر حضرت امام رحمه الله و مقام معظم رهبري بوده است. به عنوان نمونه مقام معظم رهبري با تأكيد بر شناخت رسانه و اقتضائات آن ميفرمايد: اگر دشمن مي‌تواند از علوم ارتباطات و از پيشرفت‌ها و تازه‌هاي علمي اين رشته استفاده كند، ما هم مي‌توانيم استفاده كنيم. ما هم بايد دنبالش برويم تا استفاده كنيم. چه مانعي دارد؟ از همان شيوه‌هايي كه ضلالت منتشر مي‌كنند، ميشود ما استفاده كنيم و هدايت را منتشر كنيم. استعداد ما در استفاده از ابزارها، استعداد بالايي است... بايد از اين‌گونه ابزارها استفاده كرد تا هر چه ممكن است دايره اثرگذاري خود را وسيع‌تر كنيم.
اهل‌بيت عليهم السلام مورد تكريم و احترام تمامي مسلمانان هستند. آنان كساني هستند كه به فرموده قرآن از پليدي و آلودگي به دور هستند. ازاينرو اقتدا به آنها علاوه بر اينكه مورد تاييد و امضاي شرع و دين است، موجب وحدت و انسجام اسلامي ميان مسلمانان ميشود و راه نفوذ الگوهاي بيگانه و پوشالي را مي‌بندد. آنان به همراه قرآن دو ريسمان الهي هستند كه مكمل يكديگرند و بايد به آنها چنگ زد و صراط مستقيم را از كلام و منش آنها جستجو كرد. آنان ستارگاني پر فروغ هستند كه با وجود آنها راه گم نمي‌شود و طالبان راه حقيقت و رستگاري را به سر منزل خواهند رساند. از جمله اين اهل‌بيت امام باقر عليه السلام است. ايشان از چنان جايگاهي برخوردار است كه پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله قبل از به دنيا آمدنش به او سلام فرستاد و همراه با ذكر نام و لقب نويد آمدن او را به اصحاب خود داد و بزرگان اهل سنت نيز ضمن تاييد و نقل اين واقعه، به فضل و علم و سجاياي اخلاقي ايشان اذعان داشتند و او را با احترام ياد مي‌كنند. بنابراين پژوهش حاضر تلاش دارد تا با تبيين سيره و زندگاني امام باقر عليه السلام از ديدگاه منابع و علماي اهل سنت، رسانه ملي را در معرض اسوه‌هاي مشترك ميان مسلمانان ياري رساند. در پايان از زحمات و تلاش‌هاي پژوهشگر ارجمند جناب حجت الاسلام رمضان قوامي دربندي كه اين اثر را نگاشتند كمال تشكر و قدرداني ميشود. اميدواريم رسانه ملي و اصحاب آن بتوانند در جهت حفظ وحدت ميان مسلمانان از اين پژوهش استفاده شاياني ببرند.
بشر از ديرباز در پي آن بوده است كه كاستي ها، كمبودها و آسيب هاي حيات اجتماعي و فردي خويش را به گونه اي بزدايد. به همين دليل و براي دست‌يابي به اين مهم، به توليد، گزينش و استفاده از روش‌هاي گوناگون دست يازيده است و اين پويش و كوشش همچنان ادامه دارد. زندگي و حيات آدمي از راه هاي گوناگون و به وسيله عوامل مختلف، با آفت ها دست به گريبان و آسيب پذير مي شود كه چه بسا درمان پاره اي از آنها پرهزينه، دشوار و گاهي ناممكن است. پاره اي از اين عامل هاي آفت زا تنها به سيستم فيزيكي و جسمي انسان آسيب نمي‌رسانند، بلكه روح و روان آدمي را نيز مورد حمله هاي كشنده و ويران گر قرار مي دهند كه هم برآيند هاي منفي اخلاقي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي آن خطرآفرين و سنگين است و هم راه درمان آن زمان‌بَر، پرسنگلاخ و نفس گير است. از آفات مهم و امراضي كه روح و روان آدمي را رنجور و انديشه اش را ويران و رفتارش را به كژراهه مي كشاند، همانا خرافات است.خرافات انسان را از انديشه و تعقل باز مي دارد، خرد و منطق را در جامعه سست مي كند، او را به سوي خيالات و اوهام مي كشاند و دچار عقب‌ماندگي مي كند و جامعه را نيز از رشد و ترقي و پويايي باز مي دارد. اديان الهي ـ پيش از دين خاتم ـ براي مبارزه با خرافات آمدند و با خرافات از بين رفتند. دين و خرافه همواره در كنار هم زندگي كرده اند و خرافه مانند انگل هاي درون بدن، در درون دين قرار مي‌گرفت و به آرامي آن را نابود مي كرد تا اينكه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله مبعوث شد، آن هم در شرايطي كه زندگي عرب ها به دليل نداشتن رهبر و فرهنگ صحيح و از سويي انتشار فساد و شيوع خرافات به صورت زندگاني حيواني در آمده بود. قرآن اين مسئله را به آنها گوشزد مي كند و مي فرمايد: وَكُنتُمْ عَلَي شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا؛ و شما بر لبِ حفره اي از آتش بوديد، خدا شما را از آن نجات داد». (آل عمران: 103) از اين رو، پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله با تمام قدرت كوشيد تا آثار جاهليت را ـ كه همان افسانه ها و اوهام بودند ـ از ذهن‌ها پاك كند و براي رسيدن به اين هدف، دستورهاي وحي و آيات قرآن سرلوحه برنامه هاي آن حضرت بود.در ادامه موضوع‌هايي كه اموري واقعي و غير خرافي بود. اما گاه به سمت خرافه كشيده شده‌اند بررسي ميشود. سپس مصاديقي از خرافات رايج بيان و مورد نقد بررسي قرار خواهند گرفت. در كتاب حاضر تلاش شده است براي خرافه‌زدايي راه كارهاي مناسبي ارائه گردد و در بخش آخر نيز رسانه ملي مورد توجه ويژه قرار گرفته است. به اميد آنكه روزي از رسانه ملي‌مان جز حقايق و معارف ناب اسلامي چيزي به گوش نرسد و كشورمان از لوث هرگونه عقيده خرافي و باطل پاك گردد.
يكي از جلوه هاي باشكوه حركت كاروان امام حسين عليه السلام ، حضور كودكان همراه امام حسين عليه‌السلام و خاندان مكرم ايشان است. اين حضور شورانگيز به شكوه حركت امام حسين عليه‌السلام رنگ و بوي خاصي بخشيد. در حماسه كربلا هر يك از رادمردان و شيرزنان عاشورا به سهم خود بر اعتلا و سربلندي اين حماسه افزودند اما كربلا از حماسه كودكاني كه در اين سفر جاودانه، هم پاي ايثارگران و جانبازان عاشورا چكامه حضور سرودند خاطره اي فراموش ناشدني بر سينه دارد. موفقيت در انجام مسؤوليتهاي خطيري كه بر عهده يكايك ياران امام حسين (عليه‌السلام) در كربلا نهاده شده بود، جز از طريق آراسته بودن به فضيلتهاي والاي انساني و الهي امكانپذير نميباشد. بدون شك وجود مجموعه اي از صفات و ويژگي‌هاي برجسته انساني در جوانان و نوجوانان كربلا بود كه آنان را به عنوان دلاورمردان تاريخ و اسوه همه ايثارگران بعد از خود در طول تاريخ زنده نگهداشته و جاودانه كرده است. از سويي برخي از كودكان اگر چه نجنگيدند اما حضور و شهادتشان نقش مهمي در عظمت ابعاد قيام و نيز شتاب بخشيدن در فروپاشي بنيان ظلم و استبداد در جامعه گرديد. آري عاشورا تابناكي خود را مديون درخشش خورشيد كربلا و ستارگاني است كه گرد آن منظومه نورافشاني نموده اند. و اما...الگوپذيري و سرمشق گرفتن از رفتار ديگران از ويژگي هايي است كه به حكم آفرينش در وجود انسان به وديعه نهاده شده است. اين ويژگي در گروه سني كودك و به ويژه نوجوان نمود بيشتري دارد. به همين دليل، در اين پژوهش ، برخي از ويژگي هاي كودكان و نوجوانان حاضر در كربلا را كه قابليت الگودهي به كودكان و نوجوانان امروزي را دارند، بيان شده است . اين اثر تلاشي است اگر چه اندك؛ جهت معرفي زيبايي‌هاي كه كودكان و نوجوانان عاشورا بر حماسه كربلا افزودند و تاثير نقش آفريني آنان در كودكان و نوجوان كشورمان.اميد است مورد توجه برنامه سازان رسانه ملي قرار گيرد.
