انسانها در هر سني فعاليت‌هاي اصلي و محوري دارند كه بيشتر زمان خود را در آن سن، پيرامون آن محور مي‌گذرانند. كودكان و نوجوانان نيز كه از اين امر جدا نيستند، فعاليت اصلي‌شان پيش از مدرسه، بازي و پس از مدرسه، درس است. طبيعي است كه بعد از بازي و درس خسته مي‌شوند و به يك فعاليت جانبي نيازمند مي‌گردند تا اوقات خالي را از فعاليت ياد شده پر و خستگي‌هاي خو را برطرف كنند. تلويزيون يكي از بهترين وسيله‌هايي است كه مي‌تواند اوقات فراغت آنان را پر كند و به عنوان ابزاري ارزشمند، اين اوقات را با برنامه‌ريزي صحيح و هدفمند مديريت نمايد. افزون بر اين، تلويزيون مي‌تواند با كاركردهاي پنهاني كه دارد، به عنوان وسيله‌اي سازنده، هدايت‌كننده رفتارهاي اجتماعي و اخلاقي كودكان و نوجوانان باشد. در حال حاضر در ميان تمام وسايل ارتباط جمعي، تلويزيون تنها رسانه‌اي است كه ميلياردها انسان در سراسر جهان به طور گسترده‌اي از آن استفاده مي‌كنند و بر اساس آمار، بيشترين مخاطب آن در حال حاضر كودكان و نوجوانان هستند، به همين دليل اين رسانه نقش مهمي را در ايجاد الگوهاي ذهني، رفتاري و ارتباطي كودكان ايفا ميكند. با وجود مزاياي مثبت تلويزيون از قبيل نقش برجسته آن در امر اطلاع‌رساني و آموزش، فرهنگ‌پذيري و ايجاد تفنن و سرگرمي، اگر اين رسانه مانند تكنولوژي‌هاي ارتباطي ديگر صحيح استفاده نشود، تأثيرهاي منفي انكارناپذيري دارد كه در صورت بي‌توجهي به آنها ممكن است تأثيرهاي مثبت اين رسانه فراگير را تحت تأثير قرار دهد. مركز پژوهشهاي اسلامي صدا و سيما با توجه به اهميت اين موضوع، مطالبي كوتاه و موجز را تدوين و توليد كرده است تا مخاطبان شبكه پويا؛ يعني؛ كودكان و نوجوانان بتوانند علاوه بر تماشاي فيلم‌هاي مورد علاقه خود، مطالبي متنوع شامل آموزههاي ديني، تربيتي و نكته‌هاي اجتماعي و اخلاقي را بياموزند. اميد است اين تلاش اندك راهگشاي بخشي از دغدغه‌هاي اصلي والدين، مربيان تربيتي و برنامهسازان رسانه ملي باشد.
امروزه ورزش در تمام كشورها و جوامع اهميت زيادي يافته است و از نظر عقل و دين نيز تقويت و سلامت جسم و به دنبال آن سلامت روان ضرورت دارد، اما از منظر اسلام هدف از ورزش، جمع مال و ثروت و به دست آوردن شهرت و وجهه نيست بلكه وسيله‌اي براي دور ماندن از كسالت و تنبلي، قوي بودن، بهتر عبادت كردن و خدمت كردن به خلق خداست. ورزش اگر فقط با هدف اقتصادي و به دور از اخلاق و فرهنگ اسلامي انجام شود، نتيجه مطلوب حاصل نخواهد شد. در نگاهي كه بر فرهنگ ديني مبتني است هدف ثبت استانداردها، معيارهاي بهتر همراه با فشار و صرف انرژي فراوان نيست و به نيرو، توان و بدن انسان به عنوان يك كالا برخوردار نخواهد شد. ورزش از مهم‌ترين راهكارهاي به دست آوردن سلامتي است و سلامت جسماني حتي براي زندگي عالمانه و عابدانه، لازم است. سلامتي بدن، تحرك و پويايي، پيش نيازهايي براي حفظ وحدت بين اجزا و كل آدمي است. هدف از ورزش حركت به سوي پروردگار، پرورش نسلي مقتدر و نيرومند براي دفاع از آرمان‌‌هاي اسلام و مسلمانان است. تربيت بدني و تأمين سلامتي براي هدف‌هاي دنيوي و اخروي حق طبيعي افراد است و بهره‌مندي از اين نوع تربيت، بخشي از تجربه‌‌هاي شادي‌بخش و لذت‌آور است. با توجه به اهميت موضوع، مركز پژوهشهاي اسلامي صدا و سيما اقدام به تدوين مطالبي متنوع در اين زمينه كرده است كه در قالب پيامهاي كوتاه و زيرنويس و متأثر از آموزههاي اسلامي ارائه مي شود. مجموعه حاضر در تلاش است با تأمين بخشي از نياز محتوايي برنامههاي ويژه تندرستي و ورزش ياريگر برنامه سازان رسانه ملي باشد.
خداوند درباره ضرورت امانت مي‌فرمايد:إِنّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدّوا اْلأَماناتِ إِلي أَهْلِها.. خداوند به شما فرمان ميدهد كه امانت را به صاحبان آن برسانيد. يكي از ويژگي‌هاي برجسته هر انسان جوينده تعالي و كمال امانت و امانتداري است كه آثار و بركات فراواني در تعالي شخصيت انسان و زندگي افراد جامعه دارد و در فرهنگ ديني بسيار مورد تاكيد است و جزو نخستين مصاديق حقوق اجتماعي است كه پيش از اسلام نيز مورد احترام بوده است. بدين جهت امانت داري ملائم با طبع و سرشت آدمي است. چنانچه پيامبر صلي الله عليه و آله خود را متصف به اين صفت الهي مي‌داند و مي‌فرمايد: إِنّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمينٌ من براي شما فرستاده‌اي امين هستم. و از همه مهمتر اينكه امام صادق عليه السلام آن را نشانه شيعه مي‌داند و مي‌فرمايد:شيعتنا اهل الوفاء و الامانه شيعيان ما اهل وفاي به عهد و امانتداري هستند. امانتداري در سه حيطه مطرح است حفظ اموال، حفظ اسرار و حفظ ناموس و گسترش امنيت و آسايش در جامعه در گرو اين فضيلت اخلاقي است و هر اندازه كه ميزان اعتماد و اطمينان در فضاي جامعه بيشتر باشد بيشتر مي‌توان به سلامت آن جامعه و تكامل آن پي برد و در چنين جامعه‌اي است كه افراد مي‌توانند استعدادهاي خود را شكوفا سازند. زماني كه بي اعتمادي بر فضاي جامعه‌اي حاكم باشد ميزان زيادي از نيروهاي جوامع بر سر پيدا كردن راه يابي براي برون رفت از بي اعتمادي هرز مي‌رود و شايد ديگر همتي بر انجام كاري بديع و نو باقي نماند. رسانه ملي وظيفه دارد چنين مفاهيمي را در جامعه اسلامي ترويج دهد و فرهنگ سازي كند. امانتداري يكي از مواردي است كه نه تنها بايد ميان مردم حاكم باشد بلكه بايد بين حاكمان حكومتي و كارگزاران نظام اسلامي رواج داشته باشد چرا كه مسئوليت پذيري و منصب و مقام نوعي امانت الهي تفسير شده است و مديران و كارگزاران نظام بايد براي حفظ اين امانت نهايت تلاش و كوشش خويش را به كار گيرند تا مبادا از آن سوء استفاده شود و يا در امانت خيانت شود. در اسلام ضرورت امانت داري حتي در مورد غير مسلمان سفارش شده است چنانچه اميرالمومنين علي عليه السلام مي‌فرمايد: هرگاه امانتي به تو سپردند آن را بازگردان و خيانت نكن با كسي كه به تو خيانت ميكند.حضرت با تاكيد بر اداي امانت حتي در صورت خيانت طرف مقابل بر ضرورت و اهميت امانتداري در ميان مردم تاكيد مي‌ورزند. در واقع حضرت خيانت طرف مقابل را دليلي براي خيانت يك مسلمان نمي داند و تاكيد ميكند كه مسلمان در هر صورت بايد امانت‌دار باشد. بنابراين اسلام نه تنها امانت داري در جامعه اسلامي را براي تمامي افراد حتي حاكمان لازم مي‌داند بلكه مي‌خواهد اين فضا را در ميان غير مسلمانان نيز گسترش دهد تا آنها از اين اعتماد در مناسبات جهاني و بين المللي خود بهره‌مند شوند و از مسلمانان الگو بگيرند. رسانه ملي به عنوان يك دانشگاه عمومي بايد روحيه امانتداري را در آحاد جامعه تقويت كند و جامعه‌اي كه بي اعتمادي در آن رواج داشته باشد بي‌ايماني آن را تهديد ميكند به فرموده حضرت كسي كه ايمان ندارد امانت‌دار نيست بنابراين اين دو رابطه تنگاتنگي با هم دارند. پژوهشگر محترم مركز پژوهشهاي اسلامي صدا و سيما جناب آقاي مرتضي اسكندري بر آن است تا امانت را از زواياي مختلف و در موضوعات گوناگون بررسي كند و آثار و پي‌آمدهاي ناگوار آن را همراه با عوامل و زمينه‌هاي امانتداري و خيانت‌ورزي بيان نمايد. اميد است كه با ارائه راه كارها و بيان حكايت‌ها و داستان‌هايي كه در اين زمينه بيان شده است مورد استفاده برنامه ساران رسانه ملي قرار گيرد.
وقتي از «قصه» و «مثل» سخن به ميان مي‌آيد، ناخواسته ذهن به سمت سينه‌هاي پر از سخن پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها مي‌رود يا صفحات كتاب‌هاي قديمي در كتابخانه‌هاي بزرگ مقابل چشم ظاهر مي‌شود. دنياي پرطراوت، دهكده‌هاي كوچك، كشاورزان زحمت‌كش، پيران دانا و جوانان تجربه‌آموز، جلوه‌هايي است كه در برابرمان جان مي‌گيرد.وقتي مي‌گوييم «قصه»، مرادمان چيست؟ آيا به هر اثري كه حادثه‌اي را نقل كند و شخصيت‌هايي داشته باشد، قصه گفته مي‌شود؟ تفاوت قصه و حكايت چيست؟ آيا قصه همان داستان به مفهوم امروزين است؟ «مثل» چيست و «متل» كدام است؟ «اخلاق» به چه چيزي اشاره دارد و نمونه قصه‌هاي اخلاقي و تربيتي را كجا مي‌توان يافت؟ وقتي از «قصه‌ها و مثل‌هاي ايراني» صحبت ميكنيم، از چه سخن مي‌گوييم؟پيش از هر كاري بهتر است به تعريف مفاهيمي بپردازيم كه در سراسر اين اثر با آن سر و كار خواهيم داشت. يكي كردن تعاريف و قرارداد بر سر مفاهيم، رسيدن به هدف را آسان مي‌سازد و بساط مناقشه‌هاي گونه‌گون را برمي‌چيند.در روند شكل‌گيري اين پژوهش، دو اصلِ «علمي» و «كاربردي» بودن، همپاي يكديگر مورد نظر بوده است. توجه صرف به نظريه‌هاي مختلف، افزون بر به درازا بردن اثر حاضر، جنبه «كاربردي» و «رسانه‌اي» بودن آن را آسيب‌پذير مي‌كرد. بي‌توجهي به تبيين كليات و اصطلاحات نيز، حاصل كار را كشكولي مي‌ساخت كه لطفش چندان درخور نبود. از اين رو، كمبود هيچ‌كدام را بر ديگري نبخشيدهايم و سعي بر آن بوده است كه با تبيين علمي گزاره‌هاي اساسي جستار، نمونه‌هاي فراواني نيز بر بحث‌ها و موضوعات دسته‌بندي شده، آورده شود.فصل اول (كليات) به تبيين معاني اصطلاحاتي مي‌پردازد كه در رهيافت درست به جهانِ پژوهش پيش روي، مورد نياز است. پس از ذكر معاني قاموسي هر يك، مفهوم اصطلاحاتي آنها در ادبيات نيز دقيق بررسي مي‌شود. مخاطب پس از آشنايي با اين بخش، به سراغ بخش دوم مي‌رود كه موضوع اصلي و مورد نظر است.در فصل دوم (رابطه قصه و مثل با مسائل اخلاقي و تربيتي)، پيشينه قصه و مثل ايراني، رويكرد شاعران و نويسندگان به مسائل اخلاقي و تربيتي، انواع متون تعليمي و اخلاقي، سير تطور گرايش‌هاي اخلاقي و مباحثي از اين دست بررسي مي‌شود.فصل سوم (قصه‌ها و مثل‌هاي ايراني) 27 قصه ايراني به همراه مثل‌هاي رايج در 23 بخش مختلف را شامل مي‌شود.
نماز به دليل ويژگي‌هاي منحصر به فرد بهترين عبادت خداست. نماز وسيله قرب، معيار قبولي ساير اعمال، نشانه مسلماني، سفارش پيامبران، بازدارنده از گناه و مايه روسياهي شيطان است. نماز هديه الهي به بندگان است. امانتي مقدس از عالم ملكوت براي مُلكيان است. نماز سند هويت بندگان خداست. نماز را بايد عاشقانه نجوا كرد و چون گلي خوشبو بوييد و در آسمان بيكرانش اوج گرفت. با اين همه نسبت به نماز آن طور كه شايسته است مورد اقبال نمي‌شود و شكر آن بهجا آورده نمي‌شود. نماز در همه جا و بر همه چيز بايد اولويت داشته باشد. از اين رو، بايسته است تا رسانه ملي به عنوان اثرگذارترين نهاد فرهنگي در كشور، در ترويج فرهنگ نماز و معرفي و تبليغ اين هديه الهي بيش از پيش كوشا باشد. اثر حاضر مجموعهاي از احاديث معصومان عليهم السلام درباره نماز است كه در قالب زيرنويس براي برنامههاي مختلف سيما و استفاده در برنامههاي راديويي به نحو مطلوب و مؤثر ارائه مي‌شود. در تدوين اين اثر تلاش شده است احاديث انتخابي از منابع روايي معتبر انتخاب شود. همچنين دسته‌بندي موضوعي از اين روايات به عمل آمده است تا امكان دسترسي براي بهره‌برداري آسان‌تر باشد. در پايان از همه كساني كه ما را در تدوين اين اثر ياري كردند تشكر و قدرداني مي‌شود.
سال 1392 در شرايطي آغاز شد كه جمهوري اسلامي ايران در سي و پنجمين سال از عمر با شكوه خود دهه نود را با شروعي قدرتمند در عرصه‌هاي مختلف سياسي، علمي، دفاعي، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي آغاز كرد. سالي كه گذشت اگرچه دستاورد‌هاي زيادي را در عرصه‌هاي مختلف براي ايران اسلامي به ارمغان آورد اما در برخي بخش‌ها مانند بخش اقتصادي كه شعار ويژه سال بود با نقايص و كاستي‌هايي روبرو بود كه موضوع نامگذاري سال جديد از سوي رهبر فرزانه انقلاب به خوبي روشن‌گر اين امر و آينده‌اي است كه ايشان براي كشور ترسيم كرده‌اند. رهبرفرزانه انقلاب بااشاره به حركت روبه رشد ملت ايران درسال گذشته به ويژه درعرصه مواجهه اقتصادي و سياسي با جهان استكبار، چشم‌انداز سال 92را اميدوارانه و همراه با پيشرفت و تحرك و ورزيدگي و حضور جهادي ملت ايران درعرصه‌هاي سياسي واقتصادي دانستند و امسال را سال «حماسه سياسي و حماسه اقتصادي» نامگذاري كردند و فرمودند: نگاه عمده ما بايد به طرف جلو باشد، سال نو را ببينيم، براي آن خودمان را آماده كنيم و برنامه‌ريزي كنيم. اما حتماً نگاه به پشت سر و راهي كه طي كرده‌ايم هم براي ما مفيد است.براي اينكه ببينيم چه كرده‌ايم، نتايج كار ما چه بوده است و از آن درس بگيريم و تجربه بياموزيم. رهبر فرزانه انقلاب با اظهار اميدواري به اهتمام جمعي ملت ايران، رويكرد نظام مقدس جمهوري اسلامي را در سال پيش‌رو چنين ترسيم فرمودند: البته آنچه را كه ما درسال 1392 درپيش رو داريم، باز عمدتاً در دوعرصه مهم اقتصاد و سياست است. در عرصه اقتصاد به توليد ملي بايد توجه شود همچنان كه در شعار سال گذشته بود، البته كارهايي هم انجام گرفت منتها ترويج توليد ملي و حمايت از كار و سرمايه ايراني، در يك سال به سرانجام نمي‌رسد. خوشبختانه در نيمه دوم سال 1391 سياست‌هاي توليد ملي تصويب و ابلاغ شد ـ يعني در واقع اين كار ريل گذاري شد ـ كه بر اساس آن مجلس و دولت مي‌توانند برنامه‌ريزي كنند و حركت خوبي را آغاز كنند و ان شاءالله با همت بلند و پشتكار به پيش بروند. نگاهي كوتاه بر پيام نوروزي رهبر عظيم‌الشأن انقلاب نشان ميدهد كه ايشان سال گذشته را در بسياري از زمينه‌ها سالي به نفع ملت ايران دانستند. اما نامگذاري امسال به نام سال «حماسه سياسي و حماسه اقتصادي» در ادامة ضرورتي است كه رهبري در طول پنج سال گذشته براي تمركز روي مسائل اقتصادي در نامگذاري سال‌ها و تأكيد به مسئولين و مردم براي حركت به سمت اصلاح اقتصاد جامعه و در نتيجه به ارمغان آوردن نشاط و رفاه عمومي تشخيص داده‌اند. البته بايد توجه داشت كه نامگذاري سال‌ها تنها يك شعار تبليغاتي براي پر كردن تابلوهاي تبليغي و يا ثبت بر سربرگ نهادها نيست بلكه اين نامگذاري تأكيدي است بر راهي كه شخص اول كشور با درايت و هوشمندي براي حركت ملت در طول آن سال در نظر گرفته‌اند ولي شايد در برخي از سال‌ها در اين زمينه كوتاهي شده است. در همه اين پنج سالي كه از دهه چهارم انقلاب اسلامي ميگذرد، تأكيد رهبري بزرگوار انقلاب بر افزايش توان اقتصادي در كشور نشان‌دهنده اين است كه جمهوري اسلامي در مسير رشد و توسعه، اكنون به جايگاهي رسيده است كه براي قدرت‌نمايي يك نظام ديني در سرتاسر جهان ـ در كنار حضور قوي در عرصه‌هاي سياسي و اجتماعي و علمي ـ نياز به ساخت يك اقتصاد اسلامي بدون وابستگي دارد تا كشورهايي كه ايران را الگوي خود قرار داده‌اند، ايران مستقل را يك ايران مقتدر اقتصادي هم ببينند. بررسي راهي كه رهبري از سال 88 و از «اصلاح الگوي مصرف» تا سال 89 كه آن را «همت مضاعف كار مضاعف» ترسيم كردند تا سال گذشته كه به «جهاد اقتصادي» و سال گذشته به «توليد ملي و حمايت از كار و سرمايه ايراني» رسيدند؛ اين موضوع را به اثبات مي‌‌رساند كه در مسير تبديل ايران به يك قدرت اقتصادي، ايشان از ريشه‌اي‌ترين كارها همچون تغيير فرهنگ مصرف در كشور تا ملزومات آن يعني حمايت از كالاي ايراني و توليد داخلي توجه لازم را داشته و راه را نشان داده‌اند.
عادات، آداب و رسوم، انديشه ها و وضعيتي كه يك گروه در آن قرار دارد، از نسلي به نسل ديگر منتقل مي‌شود. ازاينرو، مجالس و محافلي كه در سوگ حسيني و براي احياي خاطره عاشورا، در مسجدها، حسينيه ها و منازل در ايام عاشورا يا در روزهاي ديگر برگزار مي گردد، از پر بركت ترين آثار شهادت اباعبدالله الحسين عليه السلام و زمينه مناسبي براي تبليغ و موعظه و تقويت آگاهي مردم درباره دين و علايق مذهبي است. به همين سبب، در روايات نيز برگزاري چنين مجالسي تأكيد شده است. به دليل آنكه مأموريت رسانه، افزايش بينش و آگاهي مردم و آشنا ساختن آنها با فرهنگ غني و ميراث مفاخر فرهنگي اسلام و پيرايش و پالايش آن از خرافات و رفتار التقاطي است، شايسته است با شناخت فرهنگ هاي گوناگون و همچنين شناخت ماهيت و جنبش عاشورا از راه منابع مستند و خدشه‌ناپذير براي حفظ هويت اين نهضت عظيم، به تبيين، تفسير، تعميق و توسعه اين حماسه و فرهنگ بپردازد. بي‌شك حادثه عاشورا جزو عظيم‌ترين رخدادهايي بود كه در تاريخ بشري موجي عظيم پديد آورد و مسلمان و غير مسلمان را با ارزش‌هاي متعالي و مفهوم حيات هدف‌دار آشنا ساخت و انگيزه هاي مبارزه براي حفظ كرامت انسان و نفي ستم را در انسان ها ايجاد كرد. هر اندازه كه مسلمانان و انسانها با درس‌هاي نهفته در اين حركت خونين و عميق، بيشتر آشنا شوند و از آن بهره ببرند، به همان اندازه عزتمندتر و بزرگوارتر مي‌زيند و پايه‌هاي حكومت طاغوت را مي‌لرزاند؛ زيرا عاشورا از آزادي، محبت و عدالت حكايت مي كند؛ پاكي نظر را در مبارزه مي‌آموزد؛ نحوه امتناع از قبول ستم و رد استعمار را نشان ميدهد و غيرت، شجاعت، فداكاري و پايداري در برابر مصيبت ها و ثبات بر طريق حق را تعليم ميدهد. ازاينرو، مركز پژوهش هاي اسلامي مي كوشد با ارائه آثار گوناگون در اين زمينه، ياري گر برنامه سازان رسانه ملي در راستاي توليد برنامه هاي فاخر براي توسعه و تعميق بينش و آگاهي مخاطبان رسانه باشد .
حوادث گذشته گنجينه عبرت‌گيري آيندگان و سرمايه‌اي گران‌سنگ براي بشر است و مطالعه و بررسي پي‌آمدهاي آن در نوع تفكر و تصميم‌گيري اثرگذار بوده، برخورد با قضاياي پيش‌رو را تسهيل ميكند. در طول تاريخ يكي از عوامل اصلي و تأثيرگذار بر سرنوشت جوامع، خواص بوده‌اند؛ كساني كه بر اساس تعريف جامعه‌شناسان در ارزشيابي‌هاي افراد جامعه به عنوان ملاك و معيار قرار مي‌گيرند. افراد جامعه در اعمال و رفتار خود از ايشان الهام مي‌گيرند و ديدگاه‌هاي آنان را ملاك و معيار عمل خود قرار مي‌دهند. ازاينرو، تصميم‌گيري و تشخيص خواص در وقت لازم، گذشت خواص از دنيا و اقدام به موقع آنان براي خدا، سبب نجات ارزش‌ها و تاريخ مي‌شود و برعكس بدفهمي، ديرفهمي و اختلاف آنان موجب ايجاد و يا تكرار حوادث تاريخ خواهد شد؛ چرا كه حركت خواص به دنبال خود حركت عوام را دارد. ازاينرو، توجه به عملكرد و نوع تفكر اين افراد در شكل‌گيري جريان‌هاي تاريخي بسيار مهم است. دوران صدر اسلام بهترين برهه‌اي است كه در آن نقش خواص بسيار روشن و مايه عبرت است. مقام معظم رهبري (مدظله) نيز بارها در سخنراني‌هاي خويش فرموده است: «ببينيد چگونه مي‌شود كه جامعه اسلامي زمان رحلت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله بعد از پنجاه سال به جايي مي‌رسد كه فرزند پيغمبر صلي الله عليه و آله ، فرزند اميرالمؤمنين عليه السلام و جگرگوشه حضرت زهرا عليها السلام خارجي (خارج شده از دين) محسوب مي‌شود». علت اصلي اين مسئله و بسياري ديگر از حوادث تاريخي صدر اسلام بي‌بصيرتي خواص است. بعد از رحلت پيامبر صلي الله عليه و آله بي‌بصيرتي خواص بزرگ‌ترين مشكل تاريخ صدر اسلام و بزرگ‌ترين مشكل حكومت اميرالمؤمنين عليه السلام و زمينه‌ساز واقعه عاشورا ميگردد. اين اثر قصد دارد تا با معرفي و تبيين ديدگاه‌ها و مسائل خاصي كه زمينه‌ساز حادثه عاشورا شده‌اند، برنامهسازان رسانه ملي را در وظيفه خطيرشان، يعني ايجاد و تعميق آگاهي مخاطبان ياري رساند.
بايد دانست كه شركت در انتخابات عام‌ترين و سهل‌ترين و كم‌هزينه‌ترين نوع مشاركت سياسي است و يكي از معيارهاي تعيين‌كننده ميزان مشاركت سياسي و همراهي مردم با نظام است. در ارتباط با نقش مردم در انتخابات امام راحل معتقدند «همه مسئول سرنوشت كشور و اسلام هستند چه در نسل حاضر و چه در نسل‌هاي آينده.» همچنين فرمودند: «گمان نمي‌كنم كه نقش و اهميت انتخابات بر كسي پوشيده باشد، بحمدالله هر چه از عمر با بركت انقلاب شكوهمند اسلامي ميگذرد، مردم مسلمان و متعهد كشور به اهميت حضور و نقش تعيين‌كننده خود در تمامي صحنه‌هاي انقلاب آشناتر مي‌شوند و راز دوام، بقا و استحكام قيام الهي خود را بهتر كشف مي‌نمايند.»از طرف ديگر رهبر فرزانه انقلاب هم اين حضور را، حضوري مسئولانه مي‌داند و معتقد است: وظيفه آحاد عظيم ملت هم اين است كه در اين حادثه بسيار مهم كه به سرنوشت كشور مربوط مي‌شود به طور دلسوزانه و مسئولانه شركت كنند. (1/1/1380) همچنين ايشان انتخابات را مظهر اقتدار ملي مي‌دانند و مي‌فرمايد: اگر ملت عزيز ايران بتواند در اين انتخابات، آراي فراوان خود را به ميدان بياورد و حضور مردمي، حضور چشمگيري باشد، اين بزرگ‌ترين مظهر اقتدار و عزت ملي است. (1/1/1380) مقام معظم رهبري معتقدند كه هر كس به نظام اسلامي علاقه دارد در اين انتخابات شركت خواهد كرد و انتخابات را يك تكليف الهي و اسلامي مي‌داند. اما كساني كه به مسائل ديني توجه ندارند نيز بايد به چشم يك تكليف وجداني و ملي به آن بنگرند. (18/1/1378) ايشان يكي از اهداف دشمنان اسلام را بي‌رونق كردن انتخابات و شركت نكردن مردم در آن مي‌داند كه مردم بايد نسبت به آن هشيار باشند: دشمن چشم دوخته است كه انتخابات بي‌رونقي بشود، براي آنها اين مهم است در درجه اول، دشمن مايل است كه انتخابات بي‌رونق شود. (18/1/1378) از نظر معظم له، مسئله انتخابات، مسئله سپردن سرنوشت بخش عمده امكانات كشور به يك نفر و يك مجموعه است و سرنوشت مسائل اقتصادي، فرهنگي، روابط خارجي و مسائل گوناگون ديگر تا حدود زيادي به اين قضيه وابسته است از اين رو مردم وظيفه دارند به ملاك‌هاي ديني و شرعي و انقلابي نگاه كنند، به روابط و قوم و خويش و اين طايفه و اين طور چيزها نگاه نكنند، ببينند واقعاً چه كسي با معيارهاي الهي و انقلابي مناسب‌تر و به آن نزديك‌تر است، او را انتخاب كنند و با شور و شوق به عنوان يك وظيفه در اين كار دخالت كنند. (14/11/1372) ايشان معتقد است كه انتخابات فرد اصلح و داراي تقوا و تدبير وظيفه‌اي شرعي، عقلي و انقلابي است و كوتاهي در اين امر، (كوتاهي) در حضور پاي صندوق‌هاي رأي، خسارت‌هاي جبران‌ناپذيري به بار خواهد آورد. (23/4/1368) چند صباحي تا انتخابات رياست جمهوري باقي نمانده است وملت بزرگ ايران براي يك انتخاب سرنوشت‌ساز آماده مي‌شود، انتخابي كه بيگانگان نيز به آن چشم دوخته‌اند تا رفتار خود با نظام جمهوري اسلامي ايران را بر اساس آن تنظيم كنند، از اين رو هم ميزان مشاركت و هم گزينه منتخب براي هر دو طرف حائز اهميت است. مشاركت فعال و حضور پررنگ مردم به عنوان يكي از سرمايه‌هاي اصلي نظام و ملاك پايداري آن، از جمله سرمايه‌هايي است كه دشمن به دنبال تضعيف وكاهش آن است تا آن را دست‌مايه فشار و امتياز خواهي قرار دهد. در مقابل، نظام جمهوري اسلامي ايران خواهان يك مشاركت گسترده، پرشور و آگاهانه است. بنابراين مشاركت مردم به عنوان تجلي قدرت واراده ملي در قاموس انتخابات طالعي بس درخشان دارد و گزينه‌اي كه از سوي مردم انتخاب مي‌شود نيز نشانه تراز انقلاب اسلامي ايران به حساب مي‌آيد. اين گزينه بايد در اندازه و وزن نظام اسلامي در سطوح داخلي و خارجي باشد. نظام اسلامي حاصل و ثمره خون شهيدان و دستاورد مبارزات خالصانه امت بوده است. اين نظام اسلام‌مدار، مردم‌سالار، تحول‌خواه و رو به پيشرفت بوده است به همين دليل دشمناني قسم خورده ومكار در سطح بين‌المللي به سركردگي استكبار جهاني دارد. با اين سخت‌گيري‌ها امروز با مشكلاتي مواجه است و لازم است گزينه‌اي كه در رأس قوه مجريه قرارمي گيرد و پس از رهبري نظام شخص دوم به حساب مي‌آيد بايد داراي ويژگي‌هاي متعالي باشد تا با تراز انقلاب هم‌خوان باشد. انتخاب رئيس جمهوري با اين ويژگي‌هاست كه دشمنان انقلاب را وادار به تسليم و كاهش فشار و مردم را به رفاه و تعالي بيشتر رهنمون مي‌سازد. رهبر فرزانه انقلاب در تاريخ هفتم ارديبهشت سال 92 در ديدار با كارگران فرمودند: رئيس جمهوربايد فردي باشد كه در درجه اول، ايمان و اعتقاد به خدا، مردم و قانون اساسي داشته باشد و در درجه دوم داراي روحيه مقاوم باشد و در تغييرات مكرر سياست‌هاي اقتصادي، تكيه بر نظرات غير كارشناسي و اعتماد به شيوه‌هاي تزريقي و تحميلي غرب را نداشته باشد و سياست‌هاي اقتصادي او متكي بر اقتصاد مقاومتي باشد، اقتصادي كه ساخت دروني آن مستحكم است و با تغييرات مختلف در دنيا، متلاطم نمي‌شود.
عناويني كه رهبر معظم انقلاب اسلامي در ابتداي هر سال براي سال جديد انتخاب مي‌كنند، برگرفته از يكسري الزامات، شرايط و اولويت‌هاي اساسي كشور است. اما نگاهي به فرايند نامگذاري سال‌هاي اخير در طي 4 سال گذشته حكايت از اهميت مسئله «اقتصاد» در كشور دارد. نامگذاري سال ۱۳۹۱ به عنوان سال توليد ملي، حمايت از كار و سرمايه ايراني از سوي رهبر معظم انقلاب نيز نشان ميدهد كه موضوع اقتصاد همچنان در صدر مسائل مهم ملي قرار دارد و در واقع فرايند جهاد اقتصادي كه در سال 1390 به عنوان مهم‌ترين اولويت كشور از سوي معظم له انتخاب گرديده بود، همچنان به عنوان يك رويكرد مهم و دنباله دار تلقي ميگردد. نامگذاري سال‌هاي اخير با محوريت مسائل اقتصادي از سوي رهبر معظم انقلاب اسلامي اما در حقيقت نمادي براي جهت‌دارشدن بهتر برنامههاي جاري كشور بوده است. نگاهي به نام‌ها و عناوين سال‌هاي اخير تحت عناوين «كار و همت مضاعف»، «اصلاح الگوي مصرف»، «جهاد اقتصادي» و «كار و توليد ملي»، حاكي از اهميت مسئله اقتصاد در برهه كنوني از تاريخ انقلاب اسلامي است. مسئله‌اي كه در سال گذشته از آن تحت عنوان «جهاد اقتصادي» ياد شد و بر ادامه و استمرار آن روند نيز در سال جاري از سوي رهبر معظم انقلاب اسلامي تأكيد ويژه‌اي گرديد. از سوي ديگر، نيازهاي زندگي و مسائل معيشتي و اقتصادي بيشترين نگراني انسان ديروز و امروز است و با شرايط كنوني، در آينده نيز چنين خواهد بود. برطرف كردن اين نگراني بزرگ و فراگير، زماني امكان دارد كه اقتصاد با مسائل ارزشي آميخته شود، اخلاق به كمك معيارهاي اقتصادي بشتابد و عدالت اجتماعي بر سياست‌هاي مالي و نظام‌هاي اقتصادي پرتو افكند. اهميت اين مسئله به‌ويژه در سال‌هاي اخير كه بر اهميت عنصر اقتصاد در ايران اسلامي تأكيد ويژه‌اي گذاشته شده است؛ بيش از پيش حائز اهميت مي‌باشد. اثر حاضر تلاش دارد در همين راستا، ديدگاه‌ها و سيره متعالي حضرت ثامن الحجج، امام علي بن موسي الرضا عليه السلام را در حوزه اقتصاد و اصول مختلف اقتصادي بررسي كند. افزون براين به جلوه‌هاي مهم جهاد اقتصادي در تعاليم و سيره گران‌قدر آن امام همام بپردازد تا از اين رهگذر ضرورت‌ها و بايسته‌هاي تحقق جهاد اقتصادي را از منظر ديدگاه‌هاي امام رضا عليه السلام بيان كند.
