عارفان راستين، چشمه‌هايي جوشان‌اند كه معرفت، شوق، خضوع و خشوع، وجودشان را فراگرفته و لحظه لحظه زندگي آنان در راه تزكيه، تهذيب نفس و بندگي خداوند سپري شده است.
يكي از اين مشعل‌هاي درخشان، آخوند ملا حسينقلي همداني است؛ عارفي الهي، سالكي وارسته و فقيهي رباني. مربي‌اي كه به بركت تزكيه و پالايش روح، در زمره اهل دل درآمد. آنگاه مراقبت از حالت‌هاي معنوي و ملكوتي را ادامه داد تا به عالم مكاشفه راه يافت.در مكتب او ورود به عالم معنا و نردبان رسيدن به كمال، از طريق قرآن و عترت بود. در انديشه عرفاني او قرآن، روشنگر صراط مستقيم است و ائمه هدي، قرآن مجسم‌اند. در نگاه او سالك، آداب شرعي را به‌كار مي‌بندد، از قرآن و احاديث پند مي‌گيرد و با بهره‌مندي از اين دو سرچشمه جوشان، از لغزش در باتلاق‌هاي نفساني و دنيوي در امان مي‌ماند.
نوشتار حاضر كه در هفت فصل تنظيم شده، فرازهايي از زندگي، كارنامه علمي، سلوك عرفاني، مكتب تربيتي و آموزه‌هاي ارزنده اين عارف بزرگ را بررسي مي‌كند.
عنوان و پديد آورنده:زندگي مرحوم ملاحسينقلي همداني / غلامرضا گلي زواره
كد:1603
آبان ماه 1388
مركز پژوهشهاي اسلامي صدا و سيما
