حديث عيد فطر
عيد فطر، يكي از دو عيد بزرگ در سنت اسلامي است كه درباره آن، احاديث و روايت‌هاي بي شماري وارد شده است. مسلمانان روزه‌داري كه ماه رمضان را روزه گرفته و از خوردن و آشاميدن و بسياري از كارهاي مباح ديگر دوري كرده اند، اكنون پس از پايان ماه رمضان، در نخستين روز ماه شوال، پاداش خود را از خداوند مي طلبند؛ پاداشي كه خود خداوند به آنان وعده داده است.
در روايتي از پيامبر خدا صلي الله عليه و آله درباره فضيلت و جايگاه اين عيد بزرگ آمده است: «زَيِّنوا أعيادَكُم بِالتَّكبيرِ؛ عيدهاي خود را با (گفتن) اللَّه اكبر، آذين بنديد!».
پيامبر درباره ارج‌گذاري به اين عيد بزرگ نيز به مسلمانان اين‌گونه سفارش مي‌كند: «زَيِّنوا العيدَينِ بِالتَّهليلِ والتَّكبيرِ والتَّحميدِ والتَّقديسِ؛ عيد فطر و قربان را با جملات «لا اله الا اللَّه» و «اللَّه اكبر» و «الحمد للَّه» و «سبحان اللَّه»، آذين بخشيد!» ايشان درباره احيا اين عيد فرموده است: «مَن أحيا لَيلةَ العِيدِ ولَيلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ، لَم يَمُتْ قَلبُهُ يَومَ تَموتُ القُلوبُ؛ هركه شب عيد (فطر و قربان) و شب نيمه شعبان را احيا كند، در آن روزي كه دل‌ها مي ميرند، دل او نميرد».1
شب عيد فطر چنان ارزش و اهميتي دارد كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله آن را شب پاداش معرفي كرده و فرموده است:
آنگاه كه شب عيد فطر فرامي‌رسد ـ كه آن را شب پاداش مي‌گويند ـ خداوند اجر روزه‌داران را بي‌شمار مي‌دهد.2
اميرمؤمنان علي عليه السلام در يكي از اعياد فطر در خطبه اي، مؤمنان را بشارت و كافران را بيم داده و فرموده است:
اي مردم! اين روز، روزي است كه نيكوكاران در آن پاداش مي گيرند و زيان‌كاران و تبهكاران در آن نااميد مي شوند و اين شباهتي بسيار به روز قيامتتان دارد. پس با خارج شدن از منازل و رهسپار شدن به‌سوي جايگاه نماز عيد، خروجتان از قبرها و رفتنتان را به‌سوي پروردگار به ياد آوريد و با ايستادن در جايگاه نماز، ايستادن در برابر پروردگارتان را به ياد آوريد و با بازگشت به‌سوي منازل خود، از بازگشتتان به‌سوي منازلتان در بهشت برين ياد كنيد. اي بندگان خدا! كمترين چيزي كه به زنان و مردان روزه دار داده مي شود، اين است كه فرشته اي در آخرين روز ماه رمضان به آنان ندا مي دهد و مي گويد: «هان! بشارتتان باد، اي بندگان خدا كه گناهان گذشته تان آمرزيده شد، پس به فكر آينده خويش باشيد كه چگونه بقيه روزها را بگذرانيد».3
