1. مناسك: راغب در كتاب مفردات مي‌نويسد: «النُّسُك: العبادةُ، و النَّاسِكُ: العابدُ و اختُصَّ بأَعمالِ الحجِّ؛ نسك به معناي عبادت و ناسك به معناي عابد است، و[لي] به اعمال حج اختصاص يافته است.»1 «و المَنَاسِك: مواقفُ النُّسُك و أعمالُها؛ و مناسك، جايگاه عبادت و اعمال عبادي است».2
بنابراين، مناسك به بخشي از اعمال عبادي و نيز به جايگاه آنها مثل عرفات، مشعر و مانند آن گفته مي‌شود. اين واژه بيشتر براي «حج» به كار مي‌رود و معناي خاصي يافته است؛ يعني اعمال عبادي حج و مكان‌هاي حج.
2. حج: در معناي حج آمده است: «اصل حج، قصد زيارت و ديدار است و در شرع، به قصد زيارت بيت‌الله براي اقامه مناسك حج اختصاص يافته است».3
3. قرآن و حديث: قرآن، منبع وحياني است كه بدون تحريف در اختيار ما قرار گرفته است.
حديث در لغت «به معناي هر چيز نو و تازه است»4 و دو كاربرد لغوي دارد كه عبارت‌اند از: «گفتار و رخداد».5
حديث در اصطلاح، «گفتار غير قرآني خداوند، معصومان پيامبر و دوازده امام عليهم السلام و حضرت فاطمه عليها السلام و حكايت فعل و تقرير آنان» است.6
