فاطمه انسيه حورا است؛ همان‌طور مخلوق زميني است، سيرتي بهشتي و ملكوتي دارد؛ او هديه الهي است و سوره كوثر در وصف ايشان نازل شده است. نعمت كوثر در جامع‌ترين فرهنگ‌هاي عربي به مال فراوان، خير زياد، عطايا و مواهب بسيار ترجمه شده است. كلمه كوثر با بيان آشكاري به نسل و عقبه تفسير مي‌شود؛ چنان‌كه پروردگار متعال، پيامبر گرامي خود را به اعطاي كوثر افتخار داده و دشمنانش را دنباله‌بريده ناميده است و اعلام مي‌كند كوثر، كانون نسل و مايه ذريه رسول‌الله است. از آن جا كه نسل پيامبر صلي الله عليه و آله جز با فاطمه زهرا عليها السلام در جهان استمرار نيافته، به اين نتيجه مي‌رسيم كه كوثر عنوان پر افتخاري براي حضرت فاطمه است. در اين سوره خداوند به رسول خود كه آورنده نماز است، دستور مي‌دهد كه نماز بخواند؛ يعني براي اين لطف و نعمتي كه خدا به وي داده است، سپاس‌گزاري كند. خداوند براي نعمت‌هاي ديگر، رسالت و صدها لطف و رحمت كه به بندگان و مؤمنان خود داده است، چنين دستوري نداده و اين دستور فقط براي زهراي مرضيه است. همچنين «وَانْحَرْ» نيز قرباني كردن به افتخار زهرا است.
