| عنوان | سبب فريب نفس |
| متن | گويند روزي «اشعب طمّاع»(1) از كوچه‌اي مي‌گذشت. جمعي كودك را ديد كه بازي مي‌كنند. به آنها گفت: چرا اينجا ايستاده‌ايد؟ مگر نمي‌دانيد در فلان كوچه شهر يك خروار سيب سرخ و سفيد آورده‌اند و در ميان مردم قسمت مي‌كنند! كودكان از شنيدن اين سخن بازي خود را رها كردند و شروع به دويدن كردند. خود اشعب هم به طمع افتاد و به دنبال آنها حركت كرد. شخصي كه مي‌دانست او دروغ گفته است، پرسيد: تو كه دروغ گفته‌اي، پس چرا مي‌دوي؟! گفت: دويدن كودكان مرا به طمع انداخت كه مبادا اين خبر درست باشد و من محروم بمانم! |
| پاورقي | 1. يكي از شخصيت‌هاي معروف عرب كه در بخل و طمع به او مثل مي‌زنند. |
| منبع | گنجينه لطايف |
| صفحه | 131 |
