| عنوان | يكي از دليل‌هاي تأخير در استجابت دعا، و خليل الرحماني ابراهيم(ع) |
| خلاصه | حضرت ابراهيم(ع) در پاسخ به عابدي كه سه سال از خدا تقاضا مي‌كرد و دعايش مستجاب نمي‌شد، فرمود: گاه خدا از روي علاقه به بنده‌اش، دعاي او را مستجاب نمي‌كند تا بيشتر او را عبادت كند. سپس از او پرسيد: تو چه حاجتي داري كه مستجاب نمي‌شود. آن عابد گفت: سه سال است كه از خدا مي‌خواهم «ابراهيم خليل الله» را ببينم و دعايم مستجاب نمي‌شود. آن حضرت در آن لحظه به او فرمود: من همان ابراهيم هستم و حاجت تو برآورده شده است. |
| حكايت | حضرت ابراهيم(ع) به عابدي فرمود: بيا دعا كنيم تا خداوند مؤمنان را از سختي آن روز نجات دهد. عابد گفت: سه سال است، تقاضايي از خدا دارم، ولي به اجابت نمي‌رسد، ديگر شرم دارم از درگاه خداوند، دعاي ديگري كنم. ابراهيم گفت: هيچ شرم نداشته باش، گاهي خداوند بنده‌اش را دوست دارد و اجابت دعايش را به تأخير مي‌اندازد تا مناجات او زياد شود. حال بگو بدانم دعايت چيست؟ عابد گفت: روزي چشمم به جمال نوجواني افتاد كه چند گاو مي‌چراند. گفتم: تو كيستي؟ گفت: فرزند ابراهيم خليل. گفتم: خدايا! اگر خليل و دوستي داري، مرا به زيارت آن موفق كن، اما تاكنون به خواسته خود نرسيده‌ام. حضرت ابراهيم(ع) فرمود: من ابراهيم هستم و آن نوجوان پسر من بود سپس همديگر را بوسيدند. با اينكه عابد نااميد شده بود، اما به وصال خليل خدا رسيد. |
| منبع | يك‌صد موضوع 500 داستان |
| نويسنده | سيد علي اكبر صداقت |
| ناشر | تهذيب |
| محل چاپ | قم |
| سال چاپ | 1380 |
| نوبت چاپ | اول |
| جلد | 2 |
| صفحه | 535 |
